يك پرسش از خانم مصطفوي

خانم مصطفوي، فرزند امام راحل و دبير شورای مرکزی جمعیت زنان جمهوری اسلامی، طي ديداري كه همراه اعضاي اين جمعيت با ميرحسين موسوي داشته، به دليل اظهارات اخير وي درباره نهضت آزادي از وي گله كرده و بعدتر تابناك اعلام كرد كه جمعيت زنان جمهوري اسلامي در حمايت از موسوي تجديد نظر مي كند (مرتبط). بنابر گزارش رجانیوز، دبیر کل جمعیت زنان جمهوری اسلامی از موسوی در خصوص اظهارات اخیرش درباره "نهضت آزادی" سوال کرده و پرسيده كه چگونه می‌توانیم افرادی را که با آنها اختلاف نظر داریم در مناصب اجرایی بکار بگیریم و به آنها مسوولیت بسپاریم در حالی که اعلام کردید که با آنها "اختلاف نظر" دارید و پس از آن فرمودید که "دوستی" با آنها دارید و زمانی نیز گفتید که ما وقتی با افرادی اختلاف نظر داریم قرار بر این نیست که آنها را کنار بگذاریم؟ تابناك هم نوشته: مصطفوي جمعيت زنان جمهوری اسلامي را همچون دیگر گروه‌ها و جریانات معتقد به اصول انقلاب و آرمان‌های امام و شهدا، به خطوط قرمز نظام درباره گروهک‌های مسأله‌دار و مطرود حضرت امام(ره) دارای اعتقاد راسخ دانسته و گفته است که در مورد تصمیم خود در حمایت از میرحسین موسوی در انتخابات دهم ریاست جمهوری تجدید نظر خواهد کرد.
*
كسي در عشق و علاقه زايدالوصف امام راحل به بسيج و بسيجي شكي ندارد. بهترين و زيباترين عبارات را رهبر فقيد انقلاب براي بسيجيان به كار برده؛ از "مدرسه عشق" گرفته تا به آخر. من فقط يك سئوال از خانم مصطفوي دارم؛ اين كه بغض و كينه از يك گروه سياسي را به سيره امام ربط مي دهند، لطف كنند بفرمايند وقتي آقاي احمدي نژاد رفتار "دكتر" كردان را در جلسه استيضاح، مبتني بر "روحيه بسيجي" دانست چرا ساكت نشستند؟ سيره امام اين سكوت را چگونه توجيه كرد؟! توهين بزرگتر از اين به بسيج امكان داشت كه يك جاعلِ دروغگو، بسيجي خوانده شود؟ همه رفتارهاي خانواده امام بايد مهم باشد؛ فرقي نمي كند مخاطب اين رفتار مير حسين باشد يا مخاطبِ آن احمدي نژاد.