منفی های "رمضان" ما

همین مَثَل "همیشه شعبان، یک بار هم رمضان" می گوید که "رمضان" بار منفی دارد! گشنگی، تشنگی، بی حالی، سردرد و بدتر از همه تقابل ذهنی روزه دار با روزه ندار همه بار منفی اند. سفره های رنگین افطاری و اجبار نانوشته سازمان های دولتی برای برپایی ضیافت های افطاری برای مدیران نه تنها نتوانسته بر آن بار منفی غلبه کند که گاه خود منفی های دیگری پس داده! سی سال از انقلابی با ماهیتی دینی می گذرد و مثل خیلی از گردنه های فرهنگی، ماه رمضان هم که از آن به ماه میهمانی خدا و ماه شب قدر یاد می شود، صرفا به یک مناسبت تقویمی تنزل پیدا کرده که عمده ترین دغدغه عمومی درباره آن که حالا خودِ همین هم به یک بار "منفی" تبدیل شده، رویت هلال ماه در اول و آخر آن است! حضرات مبلغ هر سال از روزه زبان و چشم و گوش و دست و پا در کنار روزه شکم حرف می زنند ولی رطب خورهای حرفه ای هستند این ها که کارت دعوت خدا نمی شوند! خدایی که نه گشنگی ما، نه تشنگی ما، نه گریه و زاری ما و نه سر و معده درد ما را به انتظار ننشسته اما بارها و بارها از عدالت گفته و اخلاق، و حقی که می آید و باطل را ابطال می کند.