دو راه؛ دو بازی

رامین برای بازی بوس و بغل و محمد و علیرضا و لیلی برای بازی "چی دوست دارم؟"، دعوتم کردن؛ یک دنیا ممنونم! /ا
برای دعوت رامین: هر چی فکر می کنم می بینم نمی تونم فقط پنج نفر را اسم ببرم که اگر دیدمشان بوس شان کنم و بغل و خب این از خواص غربت است. خود رامین یکی از آن هایی ست که خیلی دلم می خواد ببینمش و مراسم بوس و بغل به جا بیارم. همیشه از مصاحبت با او لذت برده ام. دلم برای هیجان کار روزنامه نگاری در کنارِ دوستان خوش قلم و خوش اندیش تنگ شده و این دوستان کم نیستند؛ دلم برای مصاحبت با اسکندریون و افشار و هژیر و ... تنگیده! و خیلی های دیگر ... /ا
برای دعوت محمد و علیرضا و لیلی: دوست دارم بیشتر از آن که دوستَم داشته باشند، دوست داشته باشم، دوست دارم هدفم را در روزمرگی ها گم نکنم، دوست دارم خانواده ام به من افتخار کنند، دوست دارم همتی همگانی برای زنده کردن اخلاق در جهان پا بگیرد، دوست دارم روی همه چاپلوس ها خاکی باشد و دروغگو ها سیاه! /ا
دعوت می کنم از شهره و صادق خان اهری و علی آقای مهتدی و محمد رضای بابایی و رضای معینیِ برای ادامه این هر دو راه! /ا