این پرسش این روزها بارها مطرح شده که چرا اوکراین خواسته عضو ناتو شود و چرا به خواستهٔ همسایهٔ ابرقدرتش محل نگذاشته و حالا دارد امنیت و شاید استقلال خودش را از دست می‌دهد؟
نفس این سؤال افزون بر اینکه استقلال اوکراین را زیر سؤال می‌بَرد، حاوی اطلاعات غلط است.
اوکراین به دلیل موقعیت ژئوپلیتیکی‌اش به [رفتار] کج‌دار و مریز عادت داشت. سال ۲۰۱۰ اوکراین صراحتا اعلام کرد که قصد پیوستن به ناتو را ندارد و حتی پس از انقلاب فوریهٔ ۲۰۱۴، دولتی که از میدان استقلال کیف بیرون آمد و علنا مخالف روسیه بود، بر این نکته تأکید داشت که اوکراین قصد ندارد به ناتو بپیوندد و ترجیح می‌دهد بی‌طرف بماند اما در پی اشغال کریمه و مداخلات مستقیم روسیه در شرق اوکراین و پس از انتخابات سراسری، کیف موضع خود را تغییر داد و عضویت در ناتو را سپر بلا در برابر روسیه دانست.
پس باز هم می‌شود تصور کرد که آنچه اوکراین و کشورهای دیگر را به آغوش ناتو می‌رانَد، پیش از همه رویکرد "برادر بزرگانهٔ" کرملین به کشورهایی است که می‌خواهند استقلال را تجربه کنند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر