بنیانگذار فقید جمهوری اسلامی یک بار گفت: "سعی کنید کسانی چون "مدرّس" را به مجلس بفرستید". ویژگی بارز مدرس نه فقیه بودن و آشنایی اش با علوم دینی و نه ساده زیستی و قناعتش بود، هر چند این دو می توانست او را به ویژگی بارزش نزدیک تر کند؛ می نویسم "نزدیک تر" چون بسیار بودند کسانی که هم فقیه بودند و هم ساده زیست ولی همچون مدرّس نشدند. ویژگی بارز مدرس نافرمانی و چون و چرا آوردن در کار قدرت یکه تاز دوران، رضاخان پهلوی، بود. شاید هیچ کس دیگری جز امام خمینی نمی توانست آن جمله را به زبان جاری سازد چه ممکن بود بی معطلی در مقابل این سئوال قرار گیرد که "مگر قرار است رضاخان های تازه ای بعد از انقلاب از راه برسد؟ لذا تو ضدانقلابی و برو خفه!". اما واقعیت تلخ آن است که درِ مدرس گونگی سال هاست تخته شده و آخرین میخ ها را هم بر این در، نظارت استصوابی شورای نگهبان چنان کوفته که نه تنها امیدی به شل شدنس نیست، بلکه این انتظار هم می رود که این در را برای همیشه گل بگیرند! راه نماینده شجاع به سوی مجلس، نماینده ای که بتواند در کار قدرت حاکم چون و چرا بیاورد، مدت هاست سد شده. نماینده امروز بیشتر از آن که در کار قانون نویسی و قانون دانی باشد، در کارِ کار چاق کنی برای طرفداران و راه کشی و پل سازی و کارخانه سازی است و همه این ها را چنان بالا و پایین می کند که موجبات ناخرسندی و ناراحتی آیت الله جنتی را در شورای نگهبان و سایر ارباب قدرت را در سایر جاها فراهم نکند تا که شاید قبای وکالت را به بی رحمی از تنش بر نکنند! در چنین اوضاعی وقتی که شاگرد برجسته آیت الله مصباح با بهانه قرار دادن کمک اخیر صد میلیونی به نمایندگان می گوید که: "دریافت کنندگان صد میلیون تومان نمی توانند "مدرس گونه" نمایندگی کنند" باید کسی باشد که بگوید: "حاج آقا! "مدرّس" گونه بودن سال هاست مُرده! حالا که می خواهید رقیب سیاسی را دراز کنید، لطفا مدرس را خرج خودتان نفرمایید". /ا
کوتاه اما موجز بود.هر چند که مطئنم می دونید که این بحث شاخ و برگهاب فراوانی دارد.
پاسخحذف