کم هوشی

چه خبر؟ ... خبر؛ خبرهای بد؛ از اقتصاد و از اجتماع. فعلا به زور بی خبر نگه داشتن مردم، عمق فاجعه گل آلود است و نادیدنی! شاید که البته با چالش و هیجان آفرینی های سیاسی و نزاع های مصنوعی و واقعی در معبر "انتخاباتی" که اصولگرایان احمدی نژادی بر کوره "انتصابات" بودن آن می دمند ، بتوان زلزله و طوفان های اجتماعی و اقتصادی را گفت که "ان شاالله گربه است"! مانورهای اخیر نیروی انتظامی و بسیج رویکرد کنترل اغتشاش اجتماعی داشته و اقتصادی که گفته می شد اگر با نفت زیر شصت دلار مواجه شود، می پُکد، حالا به نصف همین شصت دلار نزدیک شده و تازه تو بیا و بشمار سیل طرح های عمرانی کلید خورده نیمه تمام و قول های گره زده به ارز نفتی که همه یعنی سرمایه خاک خورده و انتظارهای بی پایان و یا "دور پایان"! در چنین فضای دلهره انگیزی چه چیز بیشتر از کاتالیزورهای سیاسی، اعم از داخلی و خارجی، از لنگه کفش عراقی گرفته تا اباطیل سیاسی و مشمئز کننده سخنگوی دولت و کیهان و فارس می تواند به مثابه داروی کم هوشی روی ملت اثر کند؟! خدا به خیر کند؛ خدا امید بدهد، خدا قوت دهد که به کم و بی هوشی غره نشویم! /ا
*
بعد از تحریر: ده روز تمام نتوانی دل سیر بنویسی و بعد پنج سالگی وبلاگت هم باشد، خودکار رکس هم که باشی می توانی شش بار وبلاگت را در یک روز، به روز کنی؛ عین خودم؛ عین همین امروز! /ا