سیزده – چهارده سال قبل با وجود اینکه دیگه جَوون نبودم، ولی مرتب "همشهری جوان" می‌خریدم و می‌خوندم! اون دوره، دوره درخشان مجلات همشهری بود که من مشتری "همشهری جوان" و بعدتر "همشهری داستان" بودم. از بین همه اون مجلاتی که گرفتم، فقط شماره ۳۰۰ (۳۰ بهمن ۸۹) رو نگه داشته‌ام؛ یک طورهایی عزیزترین مجله آرشیو نه چندان بزرگی که دارم؛ از بس که ربط داشت و داره به یاد روزهای خوش کودکی. ویژه‌نامه‌ای بود با کلی یادداشت‌های خواندنی درباره کارتون و برنامه‌های دوران کودکی ما ... خیلی وقت‌ها گویی الهام می‌شود که باید بروم سراغش و ورقش بزنم!
پشت‌پرده همه این اندوه‌هایی که ما رو هل می‌ده به گرامیداشت یاد گذشته، انگار تسلیم در برابر این باوره که «آینده بهتر نخواهد بود، اگر وخیم‌تر نباشد» ...
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر