«رژیم‌های غیردموکراتیکی که وفاداری کامل نیروهای مسلح خود را تضمین کنند و آمادگی لازم برای کاربرد ابزارهای قهر و اجبار در امر سرکوب را داشته باشند، حتی به رغم رودررویی با بحران‌های مشروعیت و کارایی دست کم درکوتاه مدت از لحاظ سیاسی آسیب‌ناپذیرند. از سوی دیگر ضعف اراده معطوف به قدرت و سرکوب به هر دلیل از دلایل بنیاد حکومت‌های غیردموکراتیک را که اساساً بر پایه زور استوارند، متزلزل می‌سازد. به گفته والتر لاکوئر (یکی از صاحب‌نظران در دایره‌المعارف علوم اجتماعی): «گروه حاکمه‌ای که به حقانیت خودش ایمان محکم داشته باشد، هرچند هم دچار مشکلات سیاسی، نظامی و اقتصادی شود، به‌ندرت سرنگون می‌شود. در مقابل، پیش‌آمدهای ناخوشایند جزیی و کوچکی ممکن است برای حکومتی که از هر حیث توانایی و شایستگی دارد لیکن تنها اعتماد به نفس و اراده‌ی حکومت کردن را از دست داده است، بسیار پرخطر و مهلک باشند.» با این حال اوج گرفتن جنبش‌های مخالفت و مقاومت خود اغلب در سلب اعتماد به نفس هیئت حاکمه موثر می‌افتد و در چنین وضعی اراده معطوف به سرکوب نیز تضعیف می‌شود.»
✍🏻 دکتر حسین بشیریه | کتاب "گذار به دموکراسی – دفتر نخست" | صفحه 65
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر