.
اردشیر
رستمی
.
کارهای
اردشیر رستمی را عموما خیلی دوست دارم؛ شاعرانگی و حس انسانی زیادی توی کارهایش
پیدا می‌شود. این دو کار را از کتاب «دیگ دود زده»اش، برای نخستین روز سال میلادی
انتخاب کرده‌ام ... نوشته‌های خود اردشیر را کنار کارهایش، حتما بخوانید. اگر روی تصاویر کلیک کنید، در اندازه بزرگتر می‌بینیدشان.
.
چاپ کاریکاتور
اولی را در اولین شماره روزنامه نشاط به یاد دارم. البته رنگی بود. پر محبت و عشق.
توی سطل آشغال هم پر تیر! روی درخت، توی لانه پرنده، فضای بین حتی موش‌ها و گربه‌ها
(و این ها هم در جوار هم)، شکل پنجره، شکل دود؛ همه «قلب» ... زن و مرد؛ چادری و
غیر آن؛ همه دوست ... طرح پرده حتی «قلب»
.
اردشیر
رستمی کنار این کار در کتابش نوشته: «چقدر به روزنامه زنگ زده شد! چقدر تشکر
کردند! گویا همه دنبال چنین کوچه‌ای بودند.»
حق
با اردشیر رستمی بود؛ همه دنبال چنین کوچه‌ای بودند (هستند؟)، و همه آنهایی که حکم
توقیف روزنامه‌ها را می‌دادند، عین اردشیر رستمی، این را فهمیده بودند.
**
اردشیر
رستمی کنار کار دوم‌اش هم نوشته: یک ضرب‌المثل ژاپنی زیاد در ذهنم می پیچد: «آنکه
گل را دوست دارد، خود از گل دوست داشتنی‌تر است.»
.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر