"البته او همیشه و از همه کس طلبکار است"

محمدحسین جعفریان نویسنده و شاعری است که اصطلاحا به آن ها "ارزشی" گفته می شود؛ سابقه جبهه دارد و جانباز است. یادداشت و گزارش های بسیار خوبی هم از او درباره افغانستان خوانده و دیده ایم. چند وقتی است نوشته های خوبی از او در هفته نامه "همشهری جوان" چاپ می شود؛ و در موضوعات مختلف.

.

در شماره 310 این مجله (سی و یک اردیبهشت 90) او به موضوع جالبی اشاره کرده: به استفاده از یکی از اشعار بیست سال قبل او در اخراجی های سه. او تاکید دارد که "هم شعری که در آغاز فیلم خوانده می شود و هم شعر تیتراژ پایانی، ابیاتی از یک مثنوی قدیمی و سروده من است". بعد اظهارات ده نمکی یادآوری می کند که گفته بوده: "محمدحسین جعفریان و خلیل جوادی تا کنون شعرهایی را برای این فیلم سروده اند". بعد می نویسد: "چنانچه مسعود ده نمکی آنها را گفته باشد، چرت و پرت محض است. چطور من سال 69 برای اخراجی های 3 شعر گفته ام؟!". او به نقل از ده نمکی نوشته که شریفی نیا به او (به ده نمکی) گفته بوده: "تو یک شعر آورده ای و می گویی می خواهم فیلم این را بسازم". یعنی این قدر این شعر به اعتراف ده نمکی محور اخراجی ها سه بوده ... جعفریان سپس به ماجرای قراری با ده نمکی در جریان جشنواره فیلم فجر اشاره می کند که ده نمکی سر قرار حاضر نمی شود. ادامه را این طور نوشته: "قراری گذاشت و نیامد. البته او همیشه و از همه کس طلبکار است. بعد که گلایه کردم مدعی شد او آمده و من نیامده ام! این اخلاق این بشر است. وقتی می پرسم: "چرا گفتی من برای اخراجی های 3 شعر سروده ام، در حالی که این شعر 20 سال قبل آن سروده شده و چرا از از کنار این درآمد میلیاردی، قراردادی برای شعر آغاز و پایان آن در نظر نگرفتی و این که با رفقای رزمنده و جانبازت که این طوری رفتار کنی، وای به حال بقیه – که البته بقیه شامل دیگر عوامل فیلم، سبیل همه شان چرب می شود اما به ما که می رسد شایعه می شود – او طلبکار شده و می گوید: "بد کردم این همه آدم شعرت را می شنوند". او آدم بدی نیست و صفات خوب فراوانی – جز فروتنی – دارد".

*

قبلا از جعفریان در همین وبلاگ (+)

.

.

.