جبران یک غفلت

در روزگار کودکی، بزرگترها هر وقت می‌خواستند بدانند توی فیلمی، چی به چی شد و است؛ از من سئوال می‌کردند، از بس که با دقت و خیره به تماشا می‌نشستم (لااقل من این طوری یادم مانده!). با این همه، اکنون، دو قدم مانده به چهل سالگی، یکی از غفلت‌های آزار دهنده‌ی من، غفلت از دیدن فیلم‌های خوب است ... از حدود سه ماه قبل، امّا، یک خبر خوب به من رسید در حوزه تماشای فیلم! آن این که یکی از همکاران خوب، به واسطه یکی از دوستان اهل فیلم‌اش، حدود 400 گیگ فیلم را یکجا دستم رساند. البته امکانات بیشتر از این را اجازه نداد و گرنه تا دو برابر این حجم، فیلم از آسمان رسیده بود! در همین اثنا یک دوست دیگر، که وسواس زیادی در به امانت دادن فیلم دارد، لطف کرد و بعضی از بهترین فیلم‌ها را یا معرفی کرد یا به امانت داد تا ببینم. اول خواستم از روی امتیاز imdb، فیلم‌ها را گلچین کنم چون خیلی از فیلم‌ها طبیعتا حتی به یک بار دیدن هم نمی‌ارزد. نشد. حالا هر چند روز تصادفی یکی را انتخاب می‌کنم و می‌بینم. لازم نیست وارد جزییات بشوم و مثلا بگویم در چه زمان فوق‌العاده‌ای Crash را دیدم و امید در برم گرفت یا در چه حال بدی بودم که Papillon را تماشا کردم و خوب شدم! In to the wild خیلی تحت تأثیرم قرار داد. با The flowers of war اشک ریختم. نمی‌دانم از چه چیز Greenberg خوشم آمد! Amistad را باید در هفته قوه قضاییه نشان بدهند تا معنای استقلال را بدانند و بدانیم! با Inception دچار شبهه شدم که خوابم یا بیدار! Reader  انگار داشت از حد ناپذیری روح انسان‌ها و راز بی‌شمار سینه‌های بی‌شمار می‌گفت. امروز هم که خیره‌ی V for Vendetta شدم و مدام دارم به حافظه‌ام رجوع می‌کنم که در کدام فیلم دیگر، رمانتیک‌ترین صحنه، این همه کوتاه و آن همه اثرگذار بوده و حالا بماند که این تنها یک گوشه زیبایی این فیلم است. و باز تازه فهمیدم این ماسک‌های معترضان در جنبش وال‌استریت و اعتراض‌های برزیل از کجا آمده! ...

.

اصلا دوست ندارم قبل از دیدن فیلمی، نقدش را بخوانم. یا اصلا چیزی درباره اش بخوانم. به اسم‌ها توجه نمی‌کنم. فعلا درگیر نشده‌ام با این مسئله! در این مدت فیلم خوب دیده‌ام، اما خوب فیلم ندیده‌ام. گاه با اعمال شاقه؛ به معنای واقعی کلمه! با این حال، راضی‌ام!
.
پ.ن: اینها البته همه‌ی فیلمهایی نیست که در این مدت دیده‌ام. اینها آنهایی‌اند که به لیست «دلخواه‌هایم» اضافه شدند.

.