اول) روی کار آمدن حسن روحانی با واکنش‌های مثبتی در خارج از کشور مواجه شده است. در عین حال اگر چه تعیین رویکردهای اصلی سیاست خارجی، از عهده قوه مجریه خارج شده ولی «لحن» و «رفتارهای سمبلیک در چهارچوب اصول مورد نظر رهبری» دو امکانی است که دولت یازدهم می‌تواند در آن، فضای بازیِ بیشتری (به سود بهبود وجهه بین‌المللی ایران از جمله در جهان اسلام) برای خود تدارک ببیند.
.
.
دوم)
به دو دلیل، «کاش» رئیس جمهوری منتخب، به طور فوری و چشمگیری پیام «قرابت و دوستی» به
جامعه سنی مذهب کشور و جهان اسلام صادر کند:
.
الف)
تنش و خشونت علیه شیعیان در جهان اسلام رو به فزونی گذاشته است. در آخرین نمونه، شماری
از کسانی که «افراط گرایان سنی مذهب» خوانده شده‌اند، عصر پریروز (یکشنبه) به چند
خانه مسکونی افراد شیعه مذهب در روستایی واقع در جنوب قاهره حمله کردند که منجر به
کشته شدن 4 نفر و زخمی شدن تعدادی بیشتر شد(+). مهاجمان سپس جنازه یکی از کشته‌شدگان
را به موتورسیکلت بستند و روی زمین کشیدند. شیعیان مضروب و مقتول برای برپایی
مراسم جشن نیمه شعبان و ولادت امام دوازدهم دور هم جمع شده بودند. آن طور که از
تصاویر بر‌می‌آید، مهاجمان اقدامی برای استتار صورت و هویت خود نکرده بودند. با
وجود محکومیت این اقدام از سوی عالی‌ترین نهاد دینی مصر (الازهر) به نظر نمی‌رسد تا پیش از توقف خشونت‌ها در سوریه،
تغییری فوری در این روند رخ بدهد. در پاکستان، افغانستان و عراق نیز (که دارای
جمعیت شیعه هستند) شیعه‌کشی بیشتر شده است. ایران نه صرفا به عنوان بزرگترین کشور
شیعی جهان، بلکه به عنوان منادی و مدعی دفاع از حق ستمدیدگان عالم، نمی‌تواند صرفا
به محکومیت‌های دیپلماتیک اکتفا کند. البته موضع‌گیری‌های دو سال گذشته به سود «معترضان»
شیعی در بحرین و «سرکوبگران» شیعی‌تبار در سوریه از سویی، و دخالت نظامی حزب‌الله
لبنان (مورد حمایت آشکار و پنهان جمهوری اسلامی ایران) به نفع رژیم بشار اسد که از
طرف کشورهای اسلامی (با اکثریت سنّی) طرد و محکوم شده، همگی (خواسته یا ناخواسته،
به حق یا ناحق)، بر این موج شیعی‌ستیزی افزوده و جایگاه سابق ایران را مخدوش ساخته
است.
.
ب)
استانهایی که هموطنان سنی مذهب در آنها زندگی می‌کنند، آرایی به مراتب بالاتر از
میانگین کشوری به نام «حسن روحانی» در صندوق‌های رأی ریختند: سیستان و بلوچستان:
73 درصد – کردستان: 71 درصد – آذربایجان غربی: 67 درصد، گلستان و کرمانشاه: 60
درصد – هرمزگان: 57 درصد. . این اعتماد باید قدر شناخته شود و بی‌پاسخ نماند.
.
.
سوم) نماد آن پیام «قرابت و دوستی» چه می‌تواند باشد؟ فوری‌ترین و سمبلیک‌ترین آن (به گمان و نظر
من) می‌تواند انتخاب «وزیری مهم» از بین هموطنان سنی مذهب و یا انتخاب استانداران
سنّی مذهب باشد. از آخرین باری که هیئت دولت در ایران وزیری سنی مذهب داشته، بیش
از سه دهه می‌گذرد. در بین مدیران ارشد کشوری و استانی نیز هموطن سنی مذهب به چشم نمی‌خورد.
.
این
دست اقدام‌ها، آن پیام قرابت و دوستی را با سرعت، هم به جامعه سنی مذهب ایران و هم
به دنیای اسلام مخابره خواهد کرد. به آن امید که فرصت اعتماد به اعتدال، پاس داشته
شود.
.
.
کامنتها در گوگل پلاس(+)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر