اینان دشمن، و مستحق منفور شدن، نیستند؛ شاید ایران را به شیوه‌ای که فکر می‌کنند درست است، دوست دارند.
مسئله را درست ببینیم تا اصل اشکال و مایه نفرت را نه در "انسان"ها که در "رویه"ها پیدا کنیم.
اشکال شاید این است که این افراد خیلی بیشتر از وزن اجتماعی و مقبولیت‌شان، در مقدرات ایرانیان موثر بوده‌اند و هستند و با وجود خطاها و کارنامه بد و گاهی زشت‌شان،حاشیه امن وسیعی دارند و هنوز می‌توانند با حضور در ارکان قدرت، در زندگی ایرانی نقش مخرب ایفا کنند (سوال این باشد که «چرا و چگونه؟»).
بی‌اعتنایی به "رویه"هاست که گاهی از پس مبارزه با مستبدی و برانداختن او، مستبدی تازه‌تر می‌نشاند.
به‌قول جناب مصطفی ملکیان وقتی به جای خطا، از خطاکار متنفر باشیم، هم از "انسان" نفرت پیدا کرده‌ایم (و این با عشق به انسان که لازمه‌ی اصلاح‌گری است، منافات دارد) و هم باعث می‌شود خطاهای خود را نبینیم و معمولاً دچار تعجیل در حذف خطاکار شویم و تعجیل هم کار را بدتر می‌کند.
🔗 محتوا در ایکس
🔗 اینستاگرام
🔗 تلگرام
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر