«سقراط نخستین کسی بود که تعلیم داد "صداقت" که یک فضیلت است، وظیفه شخص است در حق خودش، نه در حق خدایان، یا قانون، یا مرجع دیگر. این نظر تاثیری بی‌حد و حساب در طول قرون داشته است. سقراط حاضر بود به دست قانون به هلاکت برسد ولی از حرف خود که آن را حق می‌دانست دست نکشد، او حتی در عمل هم چنین کرد در حالی که اگر می‌خواست، می‌توانست بگریزد. از آن پس این برتری حق و صدق را پاره‌ای از مغزهای بزرگ جهان – که احیاناً تحت تاثیر سقراط نبودند – از نو تصریح کرده‌اند. عیسی گفت: «انسان را چه سود که جهان را ببرد اما جان ]نفس[ حقیقی خود را ببازد؟» و شکسپیر گفت: «از همه مهم‌تر: با خودت صادق باش.»
*
سرگذشت فلسفه | براین مگی | ترجمه حسن کامشاد | صفحه 23
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر