مرحوم پدر است و مرحوم حاج علی آقا دایی جان و مرحوم حاج ناصر (شوهر عمه جان). چیز زیادی از این پنج عکس نمی‌دانم (نمی‌دانیم) جز اینکه به نوبت ایستاده، ژست گرفته و نفر سوم پشت دوربین، آن لحظه را برای ما ثبت کرده، پشت بام یک خانه روستایی است، سرد است، سایه‌ها بلندند؛ یا صبح زود است یا عصر. عکس باید شصت تا هفتاد سال عمر داشته باشد. همین ... یک چیز دیگر هم می‌دانم؛ دل‌شان خوش است آن اول صبح یا آخر روز؛ این را لبخند و نگاه و ژست‌هایی که گاه به شوخی می‌زند، دارد فریاد می‌کند ... حرف‌ها و خنده‌هاشان جایی در این کائنات ذخیره است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر