«مین کو نینگ» فعال سیاسی و رهبر اتحادیه دانشجویان
میانمار، یکی از رهبران اعتراض‌های دمکراسی‌خواهانه سال 1988 (1367) بود. نظامیان انتخابات
را باطل و برنده انتخابات، آنگ سان سوچی، را در خانه‌اش حبس کردند. اعتراض‌ها به طور
گسترده‌ای سرکوب و از جمله «مین کو نینگ» برای دو دهه زندانی شد. او چهار سال پیش،
پس از اعلام عفو عمومی، آزاد شد. وی یک سال بعد از آزادی، یادداشتی منتشر کرد که
ترجمه آن زیر عنوان «به جای انقلاب کار دیگری بکنید» در شماره پنجم مجله‌اندیشه
پویا (دی و بهمن سال 91) منتشر شد.
وی در این یادداشت نوشته بود: «فکر می‌کردیم اگر تعدادی کافی
از مردم آماده فداکاری باشند می‌توانیم حکومت را نابود کنیم و ناگهان همه چیز تغییر
کرد. این اصلا شبیه مسئله استقلال نیست که امروز شما مستعمره بوده‌اید و فردا ناگهان
آزاد می‌شوید ... ما فکر می‌کردیم که از استبداد مستقیما وارد دمکراسی می شویم.» او
ادامه داده بود: «مردم ما به نپرسیدن عادت کرده‌اند، چون در طول سال‌های گذشته نه قدرتش
را داشتند، نه سوادش را و نه آزادی‌اش را تا مقام بالاتر را به چالش بکشند. مردم هنوز
در اینجا به افراد یونیفرم‌پوش بیشتر احترام می‌گذارند چون قدرت را حق آنها می‌دانند
... ما باید سراسر کشور - و نه فقط شهرها - را بگردیم. با مردم صحبت کنیم و آنها را
آموزش دهیم: مردم باید درک کنند حقوق و وظایف شهروندان در دمکراسی چیست. این خیلی سخت
است و با شعار دادن به دست نمی‌آید. به انتخابات 1990 نگاه کنید. ما در رأی گیری پیروز
شدیم اما وقتی ارتش نتیجه را ابطال کرد بازی را باختیم ... با مردمی که آموزش ندیده‌اند
می‌توانید در انتخابات پیروز شوید اما نمی‌توانید جامعه‌ای دمکراتیک بسازید. وقتی مردم
واقعا چیزی را بخواهند و احساس‌شان زود گذر نباشد دولت آرام آرام تغییر می‌کند
...»
اینک، در پی تقریبا حذف قریب به اتفاق کاندیداهای منسوب به
اصلاح‌طلبان در انتخابات مجلس خبرگان و شورای اسلامی، از جمله در استان زنجان، باز
برخی بر طبل ناامیدی و قهر از صندوق رای می‌کوبند؛ سخن اما همین بس که تجربه
پربهای معاصر خودمان در کنار مصادیقی دور از مرزهای کشور، مثل آن‌چه «مین کو نینگ»
به سادگی و صراحت به آن پرداخته، مبین آن است که راه برای اصلاح بسیار طولانی است؛
راهی که از بین مردم می‌گذرد. قهر با صندوق رای، طولانی کردن این راه است. میان‌بری
در کار نیست. این را خود مردم هم می‌دانند که "امید"، بذر هویت ماست.
.
.
این یادداشت در شماره 25 بهمن 94 روزنامه صدای زنجان چاپ
شد.
.
.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر