توی مدرسه، از دانشآموزان
خواسته شده درباره مشکلات شهر بنویسند. نوشتههای برگزیده را هم قرار بوده (و است)
که روزنامه "مردمنو" چاپ کند. اولین نوشته دانشآموزان در ستونی زیر
عنوان «تلنگر» در صفحه شش شماره 24 بهمن 94 این روزنامه چاپ شده و اولین نوشته هم،
کار «مهشاد» است؛ دخترم!
.
**
(توضیح روزنامه:) دیدن
مشکلات شهری از چشم کودکان، نکتههای زیادی را به ما گوشزد خواهد کرد که به واسطه
بزرگبودنمان از آنها غافلیم یا خودمان را به غفلت میزنیم! این ستون قرار است
مشکلات شهری را از زبان کودکان شهرمان به تصویر بکشد. امید که نکته سنجیهای کودکانه
عصر رسانه، تلنگری باشد بر ذهن برخی از مدیرانی که نمیخواهند باور کنند دنیا در
حال تغییر است!
.
مهشاد معینی – دانشآموز پایه چهارم دبستان – سلام. من مهشاد
هستم؛ یک شهروند کوچک زنجانی. از طرف مدرسه به ما گفته بودند یک مطلب در مورد
شهرتان بنویسید، اصلا اجبار نبود، اما من با علاقه دست به کار شدم.
اگر از من بپرسند اولین
مشکل شهرت چیست؟ میگویم کمبود امکانات تفریحی. بوستان که زیاد داریم اما مکانهای
تفریحی را باید زیادتر از حالت فعلی بکنیم؛ همین مجموعهای که در گاوازنگ هست که
پمپ بنزین و اینجور چیزها دارد، کنارش هم یک پارک آبی درست کنند. «اینجور مکانهای
تفریحی خیلی کسب درآمد میکنند!»
دومین مشکل شهر من،
کمبود فضای سبز است؛ به خصوص در خیابانهای شهر، درخت کم است و خیلی از درختان،
مناسب خیابان نیستند. خیابان باید درخت داشته باشد تا هم به تمیزی هوا کمک کند و
هم شهر زیبا باشد.
سومین مشکل شهر من،
ترافیک و نبود جای پارک در خیابان است. در مرکز شهر ترافیک و نبود جای پارک برای
مردم مشکل ایجاد میکند. اگر کاری در مرکز شهر داشته باشی، 90% جای پارک پیدا نمیکنی!
این هم تعدادی از مشکلات
شهر زنجان از نظر یک شهروند 10 ساله.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر