اینها
را حسین شریعتمداری در یادداشت امروز (26 مرداد 92) کیهان نوشته:
تمامی چند وزیر پیشنهادی که متهم به حضور و حمایت از فتنه آمریکایی- اسرائیلی 88 بودند بدون استثناء -تأکید می‌شود که بدون استثناء- ضمن انکار حضور و حمایت خود، از فتنه آمریکایی- اسرائیلی یاد شده اعلام دوری و انزجار کردند و با قاطعیت - بعضاً همراه با سوگند - آن ماجرای پلشت را بیرون از دایره اسلام و انقلاب و نظام دانسته و بر وفاداری خود به امام(ره) و رهبر معظم انقلاب و پیروی از خط ترسیم شده از سوی ایشان تأکید ورزیدند ... معدود افرادی که به همراهی با آنان متهم شده بودند نیز، خوشنامی خود را در اعلام برائت از سران رسوا و اصحاب بدنام آن فتنه آمریکایی- اسرائیلی می‌دانند ... نفی صریح ادعای تقلب از سوی برخی وزرای پیشنهادی که به همراهی با فتنه متهم بودند و اظهارات آقای دکتر روحانی در دفاع از وزیرمسکن، راه و شهرسازی میخ دیگری بود که در یک جلسه رسمی و با حضور نمایندگان مردم بر تابوت فتنه آمریکایی- اسرائیلی 88 کوبیده می‌شد و از بی‌اعتباری و سقوط سران و عوامل فتنه 88 حکایت می‌کرد ... یکی از نکات برجسته دیگر که در جریان بحث‌های داغ 4 روزه برای رسیدگی به صلاحیت وزرای پیشنهادی به وضوح قابل دیدن بود آن که برخلاف ادعاهای پرسرو صدای مدعیان اصلاحات که اصرار داشتند خود را پیروز انتخابات اخیر نشان بدهند، وابستگی وزرای پیشنهادی به «جبهه اصلاحات» یک «امتیاز منفی» تلقی می‌شد و نه فقط وزیران پیشنهادی، بلکه اعضای فراکسیون اقلیت نمایندگان مدعی اصلاحات نیز به گونه‌ای کاملا محسوس اصرار داشتند که هیچیک از وزرای پیشنهادی را در پیوند با جبهه اصلاحات معرفی نکنند ... به جرأت می‌توان نتیجه گرفت که مجموعه اظهارات نمایندگان موافق و مخالف و نظرات اعلام شده وزرای پیشنهادی در برائت از فتنه 88، اعتراف به دروغ بودن تقلب، پشت کردن آشکار به جبهه اصلاحات، استفاده از گفتمان اصولگرایانه و تاکید بر آموزه‌های اصیل اسلام و انقلاب و نظام، پیروزی بزرگ دیگری برای گفتمان اصولگرایی است و این نظر پیش گفته را تائید می‌کند که در انتخابات خرداد 92 اگرچه نامزدهای جبهه اصولگرا- به مفهوم سیاسی و تشکیلاتی آن- پیروز نبوده‌اند ولی «گفتمان اصولگرایی» پیروز قطعی انتخابات بوده است.(+)
.
توضیح
واضحات: نامادری سیندرلا هم وقتی خواست دختران‌اش را به پسر حاکم قالب کند، سیندرلا
را زندانی کرد! در صحنه‌ای «خنده‌دار» از فیلم «کمدی» دیکتاتور (محصول 2012 - تصویر بالا) و در جریان برگزاری
مسابقه دوی المپیک ِ «اختصاصی»، قهرمان فیلم حین دویدن با اسلحه‌ای که در دست دارد
همه رقبای خود را می‌کُشد. تنها کسی که کشته نمی‌شود، کسی است که رضایت می‌دهد از نفر
اول پیش نیفتد و سرعت‌اش را کم کند! این جمله «مضحک» را هم که لابد شنیده‌اید: «وقتی
داری با من حرف می‌زنی، دهنتو ببند!» ... از همین قماش، خوشحالی جناب شریعتمداری، بلاموضوع،
و چه بسا «خنده‌دار» است! مجاری بروز و ظهور رقیب و منتقد و مخالف را گوش تا گوش بستن
و سپس حس پیروزی از خود در کردن، هنر مردانی است که از چرب و شیرین قدرت ِ بی‌سئوال،
فربه شده‌اند و دوری این لذت را تاب ندارند یا این که در خوشبینانه‌ترین حال، مشغول
کلک زدن به خودشان هستند! حالا انتقاد به کار «شجاعان» تبدیل شده و لکنت شده سهم منتقدان،
آنچنانکه خوشحالی ناشی از تسلط چنین وضعی نیز سهم ترسوهاست؛ عین حسین شریعتمداری! امثال
او خود را به بی‌خبری مطلق از شرایط رقابت زده‌اند. در چنین اوضاعی در دارالشورای مملکت
سیرت «سید حسن مدرس» می‌خواهد که سکوت نکند و تسلیم این صحنه‌آرایی‌ها نشود. بفرمایید
سید حسن مدرس را تایید صلاحیت کنند تا معلوم شود می‌دانید رقابت یعنی چه! اساسا اینجا
بحث بر سر این نیست که چه کسی بر حق است و چه کسی ناحق؛ حرف این است که تا دست و دهان
رقیب بسته است، خوشحالی از جنسی که شریعتمداری حنای آن را به کیهان می‌مالد، رنگ ندارد.
اصولگرایی اگر مشت کوبیدن بر شکم و صورت ِ رقیب ِ دست بسته است، اف بر این اصولی که
به کار مستکبران تاریخ و عالم آمده؛ از قابیل تا همیشه!
.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر