امروز دوم خرداد است. پانزده سال قبل،
در روزی چنین، مردم به آقای الف سه برابر آقای ب رأی دادند؛ شورای نگهبان و سپاه و
صدا و سیما و حتی وزیر کشور با آقای ب بودند. آقای الف خودش هم فکر نمی کرد، رای
بیاورد. خیلی ها حدس های درستی زده بودند، ولی پیش بینی نادرستی کرده بودند، ولی
قرارشان هم نبود که «آب خوش» تدارک ببینند برای آقای الف ... «تاریخ» یادش نمی رود
.
.
فردا سوم خرداد است. سی سال قبل، در
روزی چون فردا، خبر بدی به بغداد رسید. خرمشهر از دست شان رفته بود. حالا صدام
حقیرانه مُرده، حزب بعث هم نیست. روح صدام باید ملول باشد؛ فردا نمایندگان جمهوری
اسلامی ایران توی بغداد با کسانی مذاکره می کنند که طرف صدام بودند؛ لااقلش اصلا
با او بد نبودند ... متوهم ها می بازند، بسیار تدبیر و مکرها بوده که بی اثر شده
... این را «تاریخ» می گوید.
.
.
دیروز اول خرداد بود. هفت سال شد که بندری اُم! مِه بندر دوستوم هه ... و این هم توی
تقویم زندگی من، می ماند!
.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر