صفار هرندی، وزیر سابق ارشاد دولت احمدی نژاد، اخیرا در چند سخنرانی خود و در تایید صحت انتخابات، اعلام کرده که حاضر است هزینه سفر میرحسین را به جنوب استان كرمان تقبل کند تا موسوی به عمق محبوبیت احمدی نژاد پی ببرد (+). او پیش تردر دانشگاه تهران خطاب به دانشجویان معترض گفته بود که "زمینه سفر کسانی را که علاقه مند هستند فراهم می کنیم که به کرمان بروید و جنوب کرمان را ببینید و فاصله عمل دولت نهم با دولت های قبلی را بفهمید. در جنوب کرمان شهرستان هایی بود که راه هایش آسفالت نداشت و دولت نهم خیابان هایش را آسفالت کرد. در آن شهرها 90 درصد به احمدی نژاد رای دادند". وی در عین حال دیروز در اصفهان اذعان کرده که : "قبول داریم كه رای تهران با موسوی بود، این حقیقت از در و دیوار این شهر مشهود بود".
*
اگر قریب به اتفاق روستاییان و حتی شهرنشینان در شهرستان های کوچک به زعم صفار هرندی به دلایلی از جمله آسفالت شدن خیابان هایشان، و به یک معنا حل مشکلات در محل زندگی شان، دل و رأی به احمدی نژاد داده بودند، چه نیازی بود به استراتژی تخریب رفسنجانی در مناظره ها و رایج کردن بداخلاقی های سیاسی؟ وقتی می گویم "استراتژی تخریب رفسنجانی" همزمان شما را ارجاع می دهم به لفظ "مناظره تاریخی" که در فیلم دوم تبلیغاتی احمدی نژاد به کرّات از آن استفاده شد که نشان می داد مناظره "موسوی - احمدی نژاد" از آسفالت همه روستاهای همه ایران لذیذتر بود! ضرغامی در صدا و سیما از این لذت به خوبی پاسداری کرد و رفسنجانی از دفاع محروم شد تا انتخابات برگزار شود! در می گذریم از استفاده بی محابا از بیت المال به سود خود، پرواز از تبریز تا ارومیه با هواپیما، به خدمت گرفتن روزنامه دولتی ایران و خبرگزاری رسمی کشور، سرازیر کردن سود سهام عدالت در ماه های منتهی به انتخابات به جیب روستاییان و گلریزان کمیته امداد به سود رییس جمهور و آمارهایی که لبریز بود از اما و اگر و شاید! همه این ها یک معنی بیشتر ندارد؛ خود احمدی نژاد هم باور نداشت راهی پاک برای تکرار ریاست جمهوری اش وجود دارد! من اصلا نمی خواهم بگویم سفرهای استانی در رای احمدی نژاد اثر نداشت؛ ولی می خواهم برای یک بار هم شده صفار هرندی اعتراف کند که اگر احمدی نژاد سر جنازه حیثیت هاشمی رفسنجانی سفره پهن نکرده بود، شاید حالا کسی دیگر رییس جمهور بود!
*
آقای صفار! حالا رییس جمهور محبوب شما در پایتخت حکومتش محبوب نیست؛ این اعتراف خود شماست. هر روز از میان انبوهی از کسانی می گذرد که بر او خشمگین اند، یا لااقل به او رای نداده اند؛ حالا شما آیا حاضرید بخشی از هزینه آقای احمدی نژاد را برای ادامه ریاست جمهوری به پایتختی روستاهای جنوب کرمان تقبل کنید؛ جایی که خیلی خیلی محبوب است؟!
*
اگر قریب به اتفاق روستاییان و حتی شهرنشینان در شهرستان های کوچک به زعم صفار هرندی به دلایلی از جمله آسفالت شدن خیابان هایشان، و به یک معنا حل مشکلات در محل زندگی شان، دل و رأی به احمدی نژاد داده بودند، چه نیازی بود به استراتژی تخریب رفسنجانی در مناظره ها و رایج کردن بداخلاقی های سیاسی؟ وقتی می گویم "استراتژی تخریب رفسنجانی" همزمان شما را ارجاع می دهم به لفظ "مناظره تاریخی" که در فیلم دوم تبلیغاتی احمدی نژاد به کرّات از آن استفاده شد که نشان می داد مناظره "موسوی - احمدی نژاد" از آسفالت همه روستاهای همه ایران لذیذتر بود! ضرغامی در صدا و سیما از این لذت به خوبی پاسداری کرد و رفسنجانی از دفاع محروم شد تا انتخابات برگزار شود! در می گذریم از استفاده بی محابا از بیت المال به سود خود، پرواز از تبریز تا ارومیه با هواپیما، به خدمت گرفتن روزنامه دولتی ایران و خبرگزاری رسمی کشور، سرازیر کردن سود سهام عدالت در ماه های منتهی به انتخابات به جیب روستاییان و گلریزان کمیته امداد به سود رییس جمهور و آمارهایی که لبریز بود از اما و اگر و شاید! همه این ها یک معنی بیشتر ندارد؛ خود احمدی نژاد هم باور نداشت راهی پاک برای تکرار ریاست جمهوری اش وجود دارد! من اصلا نمی خواهم بگویم سفرهای استانی در رای احمدی نژاد اثر نداشت؛ ولی می خواهم برای یک بار هم شده صفار هرندی اعتراف کند که اگر احمدی نژاد سر جنازه حیثیت هاشمی رفسنجانی سفره پهن نکرده بود، شاید حالا کسی دیگر رییس جمهور بود!
*
آقای صفار! حالا رییس جمهور محبوب شما در پایتخت حکومتش محبوب نیست؛ این اعتراف خود شماست. هر روز از میان انبوهی از کسانی می گذرد که بر او خشمگین اند، یا لااقل به او رای نداده اند؛ حالا شما آیا حاضرید بخشی از هزینه آقای احمدی نژاد را برای ادامه ریاست جمهوری به پایتختی روستاهای جنوب کرمان تقبل کنید؛ جایی که خیلی خیلی محبوب است؟!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر