انتخابات «ابزار» است نه «هدف»؛ توجه به این مهم، می‌تواند ما را از مناقشه در «آزاد» بودن یا نبودنش، تا حد زیادی دور و بی‌نیاز کند و یا لااقل این مناقشه را سهل گرداند.
.
انتخابات
روشی معیّن برای اعمال نظر مردم در تدبیر امور کشور است؛ روشی برای برکشیدن کسانی
برای حکومت، و یا به زیر کشیدن کسانی دیگر؛ و به طور ساده و واضح ابزاری برای «جابجایی
قدرت»؛ بدون خشونت و خونریزی.
.
اگر
ابزار دیگری برای این جابجایی، با شرط عاری بودن از خشونت و خونریزی‌اش، در دسترس باشد؛
چرا نباید از آن استقبال کرد؟ صرفا به این دلیل که اسم‌اش «انتخابات» نیست که مُد
و دکور و پُز ِ «مردم‌سالاری» و «دمکراسی» باشد؟ این سئوال را به شکل‌های دیگری هم
می‌شود پرسید؛ اینکه «انتخاباتی که به کار جابجایی قدرت نیاید، به چه کاری می‌آید؟»؛
«صفت»اش گو، هر چه می‌خواهد باشد!
.
به
طور تأسف‌باری یادآوری این نکته ضروری به نظر می‌رسد که کسانی که از «جابجایی قدرت»
تعبیر به «براندازی» می‌کنند، عموما کسانی اند که برگزاری انتخابات را «هدف» می‌دانند.
.
.
بی اغراق عالی بود، برهان و منطقی که در دل آن نهفته بود.
پاسخحذفبی اغراق عالی بود، برهان و منطقی که در دل آن نهفته بود.
پاسخحذف