توزیع شب نامه توسط دولت

امروز، سه شنبه، برای بازدید از نمایشگاه عکسهای برگزیده جشنواره عکس خلیج فارس رفته بودم فرهنگسرای طوبای بندرعباس. در حالی که اعلام شده بود قبل از ظهر، نمایشگاه از ساعت نه تا دوازه دایر است، ساعت ده و ده دقیقه ای که من مراجعه کردم با در بسته نمایشگاه روبرو شدم! ... اما نکته جالب تر را در این مراجعه به این مرکز دولتی، جای دیگری دیدم؛ هنگام خروج در باجه ای که احتمالا باید نقش باجه "اطلاعات" داشته باشد و البته کسی هم آن جا حضور نداشت، تعدادی اوراق کنار هم چیده شده را روی پیشخوان دیدم. جلوتر که رفتم متوجه شدم سه شماره از "شب نامه" ای دو صفحه ای به نام "آینده" در معرض دید عموم است با این توضیح در صفحه دوم آن که "نشریه خبری تحلیلی آینده با هدف اطلاع رسانی وقایع پس از انتخابات 22 خرداد منتشر می شود" و طبیعتا اخبار و به اصطلاح تحلیل هایش "ضد میرحسین"! می گویم "شب نامه" چون نشریه مطلقا آدرس و شناسنامه ای نداشت؛ نه اسم صاحب امتیازی، نه مدیر مسوولی، نه اسم و آدرس چاپخانه ای ... فقط و فقط یک آدرس ایمیل در حالی که هر نوع نشریه ای این حداقل اطلاعات را باید طبق قانون در هر شماره خود منتشر کند! این ها همه مختصات یک شب نامه است! جالب تر از همه این ها، توزیع این "شب نامه ها" در یک مرکز وابسته به وزرات ارشاد است که خود متولی نظارت بر حسن اجرای قوانین انتشار است! در کنار این شب نامه های دولتی، یک اطلاعیه چهار صفحه ای هم در تیراژ بالا در کاغذ کاهی بدون نام نویسنده و آدرس چاپخانه و حتی لااقل یک ایمیل، زیر عنوان "نقد نامه میرحسین موسوی در مورد تقلب در انتخابات" در معرض استفاده عموم بود. از بیهوده گویی ها و استدلال های عجیب و غریب و مضحک این مکتوب هم که در گذریم، حتی اگر توزیع این شب نامه ها در اماکن دولتی و لابد پیشتر، چاپ آن با پول بیت المال را هم بی خیال شویم، این سئوال پیش می آید که اگرواقعا مستندات صحت این انتخابات قوی بود، آیا نیازی به این همه رانت خواری و شب نامه نویسی و دروغ بود؟ نبود؛ به خدا نبود