نامه نگاری احمدی نژاد به بوش " فارغ از متن " آن اقدامی در خور تحسین است. این عمل نشان داد که آقایان این گزاره کاملا منطقی را قبول کرده اند که آمریکا می تواند غلط یا غلط هایی بکند! ا
در داخل کشور از آ ن جایی که این نامه نگاری مغایر است با شعارهای چندین و چند ساله نظام در نفی حتی فکر کردن درباره ارتباط با شیطان بزرگ ٬ به زیان وجهه سکاندارن سیاست خارجی تمام می شود. /ا
اما در خارج از کشور این اقدام دو نوع بازخورد در بین افکار عمومی دارد. نامه نگاری احمدی نژاد نزد رادیکال های ضد غرب یک امتیاز منفی بزرگ برای ایران تلقی می شود اما نزد ملل غرب یک امتیاز مثبت بزرگ. اینک دول غرب ممکن است با فشار بیشتری از طرف مردمانشان روبرو شوند که می گویند " حالا که ایران چهره مسالمت جویانه ای از خود نشان می دهد چرا شما به دنبال برخورد قهر آمیز هستید؟ وقت بیشتری به ایرانی ها بدهید حتما سر عقل می آیند." به این صورت ایران زمان بیشتری می خرد. /ا
نکته مهم دیگر این که عبور از خط قرمز نامه نگاری با شیطان بزرگ تنها از عهده کسی همچون احمدی نژاد بر می آمد که با اردوگاه اصلاح طلبان مطلقا ارتباطی ندارد. متن این نامه به تمامی مورد تایید رهبری است هر چند شاید ایده اولیه نامه نگاری مال خود احمدی نژاد بوده باشد. احمدی نژاد ثابت کرده که مردی به شدت هیجانی است . به یقین خاتمی نمی توانست چنین نامه ای بنویسد. شاید این روزها یادآوری بلایی که سر عطااالله مهاجرانی یا رجایی خراسانی سر پیشنهاد مذاکره با آمریکا آوردند خالی از لطف نباشد! /ا
به هر حال منافع مردم ایران از هر چیز دیگری مهم تر است. برای تامین این منافع شکستن برخی بتها از اوجب واجبات است. /ا
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر