وقتی در آستانه سال نو و بعد از چند ماه به زنجان رسیدم ٬ اولین چیزی که خریدم نسخه ای از آخرین شماره تمام نشریات محلی زنجان بود. واقعا هم سخت است کسی که هفت سال با نشریات محلی زنجان سر و کله زده بیاید و ناگهان همه را کنار بگذارد ... ولی چشمتان روز بد نبیند نه تنها اوضاع بهتر نشده بلکه به مراتب بدتر هم شده... تقریبا اکثر نشریات نتوانسته اند در برابر وسوسه پول حسین شعبانی (عضو مجهول الحال شورای شهر زنجان) مقاومت کنند و در حالی که قرار است روشنگر باشند و مدافع حق مردم ٬ هر کدام صفحه ای کامل را به رپرتاژ آگهی سفر این آقای نوکیسه به چین اختصاص داده اند و تعریف تمجیدهای مستقیم و غیر مستقیم از این عضو فعال و حراف شورای شهر که هنوز قول های عجیب و غریب دوران انتخاباتش را لااقل مطبوعاتی ها نباید فراموش کرده باشند. جریان اطلاع رسانی و روشنگری مطبوعات زنجان همچنان به سمتی است که جیب مدیران نشریات به واسطه این نوع اطلاع رسانی ها پرتر و پرتر شود و جوانانی که از روی شوق و علاقه به دنبال کار مطبوعاتی آزادند٬ سرخورده تر شوند. با این اوضاع فرقی نمی کند نشریه نشریه اصلاح طلب باشد یا غیر آن. حالا حتی فرقی هم نمی کند مصالح مردم قربانی کدام نوکیسه شود. داشتن چنین نشریاتی "حق مسلم" ماست: مایی که شاید دورترین نقطه میدان دیدمان نوک دماغمان باشد. کسانی مثل حسین شعبانی در این میانه بی گناهند: پول را ساخته اند برای همین روزها ... برای خریدن مدعیان دروغین و کر و کور و لال کردن بنی بشر
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر