قول های گمشده یک انقلاب – شکنجه ممنوع

در بررسی اصل 68 كه هرگونه شكنجه را ممنوع مي‌داند، (مرحوم) آيت‌الله مشكيني، با دفاع از اصل، به سراغ موارد استثنائي رفت كه بايد راه شكنجه باز باشد مثل اينكه تعدادي از شخصيت‌هاي برجسته نظام را ربوده‌اند و اگر ربايندگان، چند سيلي بخورند، محل مخفي كردن آن شخصيت‌ها را اعلام مي‌كنند ولي آيت‌الله (شهید) بهشتي، با همين استثناء هم مخالف بود و معتقد بود كه شكنجه ولو در حد زدن يك سيلي، آن هم در چنين موردي، نبايد جايز باشد، استدلال وي چنين بود كه با اين "استثناء"، "راه" شكنجه گري باز مي‌شود، و وقتي راه باز شد، به داغ كردن "همه افراد" منتهي مي‌شود. كلام بهشتي اين بود: "آقاي مشكينی! توجه بفرمائيد كه مساله راه چيزي باز شدن است! به محض اينكه اين راه باز شد و خواستند كسي را كه متهم به بزرگترين جرم‌ها باشد يك سيلي به او بزنند، مطمئن باشيد به داغ كردن همه افراد منتهي مي‌شود، پس اين راه را بايد بست، يعني اگر حتي ده نفر از افراد سرشناس ربوده شوند، و اين راه باز نشود، جامعه سالم‌تر است"

.

اصل منع هر نوع شکنجه، بدون قید تصویب شد(ه بود)

*

.

قول های گمشده یک انقلاب – همه در برابر قانون یکسان

قول های گمشده یک انقلاب – خیابان مال ما نیست

.

.

.