اول: آیتالله جنتی امروز در افتتاحیه مجلس خبرگان با انتقاد
از دولت، گفته که «به گفتار و آمار نمیشود تکیه کرد، بگویند روی زمین چه کارهایی کردند
تا مردم خوشحال شوند؛ اگر عمل نشده، از مردم عذرخواهی کنند و بگویند دلیلش چیست.»
دوم: تیرماه سال 86، در دومین سالگرد پیروزی احمدینژاد در انتخابات،
سرداور انتخابات (آیتالله جنتی) شادباشانه گفته بود: «خدا خواست در بر آن پاشنه غلط
نچرخد.»
در بر پاشنه درست چرخیده و احمدینژاد رییس جمهوری شده بود.
8 سال بعد، آنچه بر جای مانده بود، زمینِ سوختهی متعفن بود.
سوم: دوبار تایید صلاحیت احمدینژاد توسط شورای نگهبانی که زیر
سایه جنتی است و معاف کردن خود به عنوان سرداور انتخابات حتی از ادای بیطرفی درآوردن،
آیا ارزش یک عذرخواهی ندارد؟ آیتالله جنتی دو ماه مانده به انتخابات ریاستجمهوری
88، با وجود همه گزارشهای مستند از تخلفات دولت، طی سخنانی در بوشهر از دولت وقت حمایتکرده بود و حالا دو ماه مانده به انتخابات، با وجود وسعت آواربرداری و کارهای درست
انجام شده، از در تخطئه درآمده است؟ این عدل است یا انصاف یا ویرانی و غرور و باور
به فراموشکاری مردم و خدایشان؟! کسانی که احمدینژاد را بر مقدرات کشور مسلط کردند،
به چه اعتباری «هنوز» اُرد میدهند؟
چهارم: چرا تاریخ مملو از طلبکارانی است که بدهکارند؟
https://t.me/mmoeeni1/1259
https://t.me/mmoeeni1/1259
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر