اصطکاک "ظریفی" بین دو نهاد اطلاعاتی
کشور رخ داد که در هجوم اخبار، آن طور که شاید و باید، مورد توجه قرار نگرفت.
جانشین جدید سازمان اطلاعات سپاه (سردار حسین نجات)
که - بر خلاف اسلاف‌اش – ظاهرا از پرگویی بیزار نیست، برخی اقدامات امنیتی و اطلاعاتی
را (مشخصا 3 مورد را)، طی سخنانی در بوشهر، به سازمان متبوع خود نسبت داده بود. با
رسانه‌ای شدن این اظهارات، یک مقام وزارت اطلاعات (8 اسفند) به ایسنا گفت: ضمن احترام
وافری که برای برادر عزیز و سردار فرهیخته و ارجمند قائلیم، برای تنویر افکار عمومی
ذکر مطالبی لازم است ... (شناسایی و خنثی‌سازی یک تیم تروریستی در آستانه 22 بهمن)
از آغاز تا پایان منحصرا توسط وزارت اطلاعات
صورت گرفت ... حضور عبدالمالک ریگی در هواپیما منحصرا توسط منبع وزارت اطلاعات اطلاع‌رسانی
شد ... مدیریت مذاکرات استرداد یک میلیارد و 710 میلیون دلار از آمریکا در جریان تبادل
زندانیان به وزارت اطلاعات محول شده بود.
این بار نوبت سردار نجات بود که اعلام کند: «اطلاعات
سپاه با وزارت اطلاعات کاملا هماهنگ بوده و چنانچه تمامی فعالیت‌های سپاه به نام وزارت
اطلاعات هم منتشر بشود، ما هیچ گلایه‌ای نداریم.»
سازمان‌های حکومتی، و از جمله سازمان‌های اطلاعاتی،
نه مامور به تواضع‌اند و نه از آن خوش‌شان می‌آید، از همین رو واکنش اطلاعات سپاه به واکنش وزارت اطلاعات،
هر چه بود از سر تواضع نبود که اگر بود اساسا این داستان پیش نیامده بود!
پس ماجرا چه بود؟
دسترسی شهروندان به کنه ماجرا محال است اما این
مسئله می‌توانست به خودی خود پرونده "موازی‌کاری" و "بیهوده‌گویی"
را دوباره به مرکز توجه تبدیل کند که به هر دلیلی نکرد. با این حال یک مسئله روشن شد؛
آسمان آن طور که وانمود می‌شود صاف و آفتابی و دوستانه نیست و این خوب نیست. مصادره
موفقیت دیگران هم، عُرفا، هیچ‌گاه نشانه قوّت نبوده است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر