از این ده روز

ماه در دور دست ... عکس از هواپیما

سیبی که بود

برگ تنها

آماده دفاع

خواب پشت بام می بیند

زیبا

آماده رفتن بعد فصلی سبز

جاده خراسانلو

میدان انقلاب زنجان

*

مرخصی را زنجان بودم و نیم روزی هم صایین قلعه ... با عکس هایی که می بینید به یادگاری

*

پدر ناخوش است. بعد از یازده روز بستری شدن در بیمارستان ولیعصر زنجان تیم پزشکی نتوانست تشخیص بدهد که مشکل چیست! درمانی هم شروع نشد بالتبع. جالب آن که رفیقی این تیم را، "جگرپاره های پزشکی زنجان" می خواند بی اغراقی. به درخواست خود پدر و ما، پدر چهارشنبه گذشته ترخیص شد و به خانه رفت تا جواب بقیه آزمایش ها هم برسد. درد در ناحیه شکم که از قبل هم بود و هیچ پزشکی در تهران و زنجان هم نتوانست درمانش کند حالا با مشکل در راه رفتن، دو هفته ای است گریبان عزیز ما را گرفته ... پریروز که از پدر خداحافظی کردم و آمدم، حس کردم نیمی از وجودم را جا گذاشته ام. بغض می کنم وقتی سکوت طولانی پدر را در لحظات دیرگذر بیمارستان به یاد می آورم. برادرها مراقبند و پدر مدام زبان به قدردانی می گشاید، من فقط نگرانم و دورِ دور ... وقتی دستتان بالا رفت سمت آسمان، عزیز ما را دعا کنید. فراموش نکنید. باشد؟