در جلسه استیضاح عطالله مهاجرانی، دلواپسانِ وقت خرده گرفتند
که چرا وزارت ارشاد دولت اصلاحات، از سینمای دفاع مقدس حمایت نمیکند. او در پاسخ گفت:
«ما هنگامی که فیلم دفاع مقدس میسازیم، همواره رزمنده را یک قهرمانی معرفی میکنیم
که هرچه عراقی است نابود میکند و از طرف دیگر عراقیها را افرادی کمعقل و خواب و
منگ نشان میدهیم. اگر ما این و آنها آن هستند، چرا جنگ هشت سال طول کشید؟ چرا هشت
روزه تمام نشد؟!»
.
اگر برای همیشه میشد بین واقعیت و آنچه به مردم القا میشود
(از جمله در قالب هنر) با خیال راحت فاصله انداخت، شاید این روزها، روزها و روزگار
غربت و تنهایی "فرهنگ رسمی" نبود؛ همانی که اسمش شده "ارزشهای
انقلاب" (نشانه روشن این تنهایی کلافهکننده، همین رفتارهای مورد حمایت رسمی امثال
هفتهنامه «یا لثاراتالحسین» است). کارگردان و نویسنده "ایستاده در غبار"
(فیلمی درباره احمد متوسلیان، برنده سیمرغ بلورین بهترین فیلم جشنواره فیلم فجر) در
گفتوگویی با مجله اندیشهپویا (شماره 36) تایید میکند که نخواسته بوده از این سردار
دوران جنگ، شخصیتی غیرواقعی و اسطورهای بسازد؛ تقریبا متفاوت با روش جاری در بقیه
تولیدات در حوزه دفاع مقدس اما روایت جالبی دارد از جعل سند در این باره! گفته که
«نگاه ایدئولوژیک همچنان وجود دارد که مگر میشود قهرمان ما بگوید از کردهاش نادم
است. گروهی با این نگاه حتی سندها را نیز دستکاری میکنند. سندی که ما از بازجویی
متوسلیان در ساواک داشتیم کپی بود. در آن سند آن جمله آخر که متوسلیان نوشته «از
اعمالم پشیمانم» وجود نداشت. من به این کپی اکتفا نکردم و اصل سند را در مرکز
اسناد انقلاب اسلامی یافتم. با کمال تعجب دیدم که در خط آخر بازجویی، جملهای مبنی
بر ابراز پشیمانی وجود دارد که در سند کپی، آن جمله را لاک گرفته بودهاند.
متاسفانه تاریخ ما ابلاغی است و محققان باید مواظب باشند گرفتار این کلیشهسازیها
نشوند و گرنه خروجی کارشان تصنعی است نه واقعی.»
.
پ.ن: کاش احمد متوسلیان زنده برگردد. کاش طاقت و قدرت وصل
بین روزی را که به اسیری رفت و روزی که میآید، داشته باشد.
.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر