۱۳۹۳ اردیبهشت ۲۷, شنبه

«همه هیچم»


اسم آلبوم اخیر و پرفروش همایون شجریان، «نه فرشته‌ام، نه شیطان» است؛ برگرفته از شعری از مرحوم حسین منزوی.
شاعر در وصف خود، منادی پرهیز از سیاه و سفید دیدن و خود حق‌پنداری مطلق است؛ منادی «مدارا»؛ به ترویج و پذیرش این دیدگاه، همچنان، همه، نیازمندیم ...
.
.
نه فرشته‌ام، نه شیطان، کی‌ام و چی‌ام؟ همینم!
نه ز باد و نَزآتش که نواده‌ی زمینم!
منم و چراغ خُردی که بمیرد از نسیمی
نه سپیده دم به دستم، نه ستاره بر جبینم
منم و ردای تنگی که به جز «من»اش نگنجد
نه فلک بر آستانم، نه خدا در آستینم
نه حق حقم، نه ناحق، نه بدم، نه خوب ِ مطلق
سیه و سپیدم: ابلق! که به نیک و بد عجینم
نزنم نمک به زخمی که همیشگی‌ست، باری
که نه خسته‌ی نخستین نه خراب آخرینم
تب بوسه‌ایم از آن لب، به غنیمت است امشب
که نه آگهم که فردا، چه نشسته در کمینم

.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر