«موقع خفقان رژیم گذشته نیز قضات شریف دادگستری (برای) وظیفه حساس خود یعنی گرفتن حق مردم مبارزه می‍کردند. یکی از نمونه‌ه‍ای آن این بود که 2 سال پیش پرونده شاه سابق در شعبه ده دیوان عالی رسیدگی شد و قضات آن شعبه شاه را محکوم کردند. ماجرای این پرونده چنین بود که مردی 2 هزار متر زمین در شمال داشت و در آن ساختمان و خانه و مغازه ایجاد کرده بود اما بنیاد پهلوی می‌خواست در این زمین یک قمارخانه بنا کند. برای این منظور لازم بود که زمین مورد نظر را بنیاد پهلوی بخرد اما آنها نمی‌خواستند پول بدهند. در آن موقع شاه سابق دستور داد تا قباله‌ای بر خلاف قانون برای 2 هزار متر زمین بنام وزارت کشاورزی صادر شد و وزارت کشاورزی نیز به طور صوری زمین را به آریامهر سابق می‌فروشد و بدین ترتیب زمین را صاحب می‌شود. بنابر شکایت صاحب اصلی زمین، پرونده‌ای در دادگستری تشکیل شد و به دادگاه رفت و متاسفانه با دیدن اسم آریامهر دادگاه اول و حتی دادگاه بدوی نیز به نفع آریامهر رأی داد و پرونده جهت آخرین مرحله رسیدگی به شعبه دهم دیوان عالی کشور ارجاع شد. قضات آن شعبه پس از مطالعه پرونده در تاریخ 1/2/55 متوجه شدند که تمام مراحل پرونده غیرقانونی طی شده و زمین متعلق به صاحب اصلی‌اش است. آنگاه قضات شعبه ده، حکم به محکومیت آریامهر دادند. وقتی شاه سابق از جریان با اطلاع شد رییس دیوان عالی کشور را احضار کرد و از او توضیح خواست اما قضات شعبه ده بر سر حکم خود ایستادند و ناچار شاه سابق، شاکی را راضی کرد و به او 2 هزار متر زمین جنگلی داد و آخر پولی از جیبش بیرون نیامد.»
.
.
روزنامه
اطلاعات – یازدهم فروردین 1358
.
.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر