۱۳۹۲ اردیبهشت ۲۷, جمعه

اگر داور بی‌طرف نباشد

زور که نیست؛ آیت‌الله جنتی، داور انتخابات در مردم سالاری دینیِ ما، ظاهرا هنوز نمی‌تواند و یا نمی‌خواهد حتی ژست بی‌طرفی بگیرد! ماجرا از این قرار است که وقتی رفسنجانی با بنز برای ثبت نام در انتخابات به وزارت کشور رفت، حامیان سعید جلیلی که کاندیدای مورد نظرشان با پراید برای ثبت‌نام رفته بود، عکس ماشین این هر دو را به ابزار تبلیغاتی علیه رفسنجانی و له جلیلی تبدیل کردند(+) و حالا آیت‌الله جنتی که از این ایده خوشش آمده، در نماز جمعه (امروز) تهران گفته: «رئیس جمهور باید ساده زیست باشد نه کسی که بنز سوار می‌شود.»(+)
اگر بی‌طرفی شرط داوری در یک رقابت و دعوا باشد، چنین سخن گفتنی نقض کامل آن شرط است.
شاید به خاطر داشته باشید که در نروژ، یک عضو هیئت منصفه دادگاهی را که به محاکمه قاتل 77 نفر (آندرس برویک +) مشغول بود، صرفا به این دلیل که «پیش از محاکمه»‌ی متهم سوگیری کرده و در صفحه فیس‌بوک خود، او را مستحق اعدام دانسته بود، از هیئت منصفه اخراج کردند!(+) چنین رفتار و ژست‌هایی است که افکار عمومی را برای باور نتیجه داوری یک رقابت و دعوا کمک می‌کند. نقض ظواهر بی‌طرفی، هیزم فتنه و خشم خواهد بود؛ از ما گفتن!
.
.
پ.ن 1: قبلا در همین باره: «تا باور باخت آسان باشد»(+)
.
پ.ن 2: ساده‌زیستی ابزار است؛ هدف نیست. حاکم باید حکم ِ خوب براند و خوب، حکم براند. اگر جلیلی را راننده با پراید برای ثبت نام رسانده، میرحسین چهار سال قبل خودش پرایدش را تا محل ثبت نام رانندگی کرد. این چنین رفتارهایی به تنهایی نباید حُسن باشد؛ می‌گویند که ابوموسی اشعری هم وقتی همه از اسب برای آمد و رفت استفاده می کردند، ساده زیست بود و سوار بر الاغ می‌شد و لابد می‌دانید که در ماجرای حکمیّت چه کرد!
.
پ.ن 3:
برتولت برشت سروده بود:

آقای نخست وزیر مشروب نمی‌خورد
آقای نخست وزیر دودی نیست
آقای نخست وزیر در خانه‌ای محقر اقامت دارد
ولی بیچارگان حتی خانه‌ حقیری هم ندارند
کاش گفته می‌شد
آقای نخست وزیر مست است
آقای نخست‌وزیر دودی‌ست
اما حتی یک نفر فقیر میان مردم نیست

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر