اوّل
- سرمقاله سراسر توهینآمیز و تهمتآلود دیروز حسین شریعتمداری در روزنامه کیهان علیه
سید محمد خاتمی(+)، سند دیگری است بر اثبات این ادعا که او همچنان سلطان بلامنازع آزادی
بیان در جمهوری اسلامی ایران است؛ اعتبار سندهای رو نشدهاش را بیتردید قبول دارد
و به پشت گرمی حاشیه امن و امانی که دارد، و به لطف معافیّت از قیود و زحماتِ شرف و
بند و بستهای اخلاق، تصور این که فرد متهم، حتی وفق قانون مطبوعات، بتواند از خود
در همان مجال و فراخ دفاع کند، تصوری بیهوده است. او متهم میکند؛ به او ربطی ندارد
کدام دادگاه، در کجا، و چگونه، اتهام مورد شهوت او را تأیید یا تکذیب میکند؛ او
میخواهد ارضا شود؛ همین. به طریق اولی، انذار اخلاقی چندی پیش مقام رهبری، در پی جدل
لفظی احمدینژاد و لاریجانی در مجلس هم، شامل این دُردانهی بُزدل نمیشود.*
.
آخر
– خاتمی را مفسد فیالارض و ستون پنجم مثلث آمريكا، اسرائيل و انگليس خوانده و نوشته:
«در كجاي دنيا و براساس كدام نظام حقوقي در جهان، به ستون پنجم شناخته شده دشمن اجازه
نفس كشيدن مي دهند؟!». این یعنی روی سر خاتمی منّت صدور جواز نفس کشیدن هم هست! ولی
چرا؟ چرا جرأت و جربزه محاکمه و اعدام خاتمی وجود ندارد؟ چه خطری از قِبل محاکمه و به دار کشیدن خاتمی، تخت سلطنت و تاج شاهی امثال حسین شریعتمداری را تهدید میکند؟
چرا باور دارند خون ریختهی خاتمی و میرحسین و کروبی بر شمشیر شیطانیشان پیروز است؟
اساسا غلط میکنند بر خلاف نظام حقوقی در جهان رفتار میکنند. بگذریم که سخن گفتن امثال شریعتمداری
از «نظام حقوقی» به همان اندازه مضحک است که مگس از بوی خوش بخواند و به رقص آید.
.
.
(*)
آیتالله خامنهای (28 بهمن 91): رئيس يك قوه به استناد يك اتهامِ ثابت نشده و مطرح
نشدهاى در دادگاه، دو قوهى ديگر را متهم كرد؛ اين كار بدى بود، اين كار نامناسبى
بود؛ اينجور كارها، هم خلاف شرع است، هم خلاف قانون است، هم خلاف اخلاق است، هم تضييع
حقوق اساسى مردم است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر