۱۳۹۰ بهمن ۲۹, شنبه

استانداردهای پاکی


دو نوع استاندارد برای پاکی وجود دارد:
.
استاندارد نوع اول؛ منسوب به منشا همه بیداری ها در همه پهنه گیتی: حدود یازده سال قبل، «دولت پاک» شعار ِ احمد توکلی بود، وقتی برای ریاست جمهوری رقیب سید محمد خاتمی شده بود ... وی این اواخر وقتی برای چندمین بار از مصونیت عملی قضایی معاون اول احمدی نژاد انتقاد و اعلام کرد که بازجویی از رحیمی در «دفتر وزیر» دادگستری درباره اتهاماتش واویلاست (و البته او هیچ گاه به همین میزان، شکایت راکد نگاه داشته شده ی سیزده ساله مصطفی تاجزاده را از آیت الله جنتی، مورد توجه قرار نخواهد داد)، دفتر معاون اول جوابیه ای منتشر و متقابلا او را به عدم پرداخت بهای زمین دریافتی اش از بنیاد مستضعفان (با وجود اعمال تخفیف و تقسیط ها) و همچنین دریافت حق بورس تحصیلی غیرقانونی متهم کرد (در حاشیه به این نکته توجه دارید که رحیمی برای دفاع از خودش، به توکلی «حمله» کرد؟!). توکلی اتهامات را رد کرد؛ اما چگونه؟ گفت که پول زمین را داده. و بعد سرش را بالا گرفت و سینه جلو داد که هم زمین را با شرایط بهتر با دستور رهبری دریافت کرده، و هم بورسیه اش با دستور رهبری بوده و تازه می خواهد از آقای معاون اول هم شکایت کند! تار و پود حیات سیاسی و اقتصادی مدعی «دولت پاک»، در این استاندارد، آغشته به رانت است؛ خودش می گوید، خودش به آن مفتخر است
.
استاندارد نوع دوم؛ منسوب به ایادی خارجی و جیره خواران استکبار: رییس جمهوری آلمان، وقتی لو رفت که با اعمال نفوذ و رانت، وام مسکن کم بهره گرفته، سه ماه بیشتر نتوانست در مقابل فشار افکار عمومی دوام بیاورد و دیروز به همین خاطر از سمت خود استعفا کرد.
.
.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر