دیروز عصر، حوالی ساعت چهار، حین همین الکی کانال عوض کردن ها، دیدم شبکه تهران برنامه ای پخش می کند به اسم "بچه های دیروز". یک علامت 30+ هم گذاشته بودند بالای صفحه که مثلا مخصوص سی سال به بالاهاست ... و خب یه جورایی بود. مجری برنامه همان خانم رضایی بود که برنامه کودک اجرا می کرد؛ بیست و هفت – هشت سال قبل. از آن تبسم های شیرین اش البته خبری نبود؛ انگار مثل همه بچه های دیروز دل او هم گرفته بود؛ لااقل من این طوری تصور کردم. یک شعری خواند که اعتراف می کنم اشکم را در آورد ... تیتراژ برنامه کودک آن موقع ها را پخش کرد. گالیور را، مدرسه موش ها را. توی برنامه گفته شد که بچه های دیروز حالا هم می توانند نقاشی بفرستند؛ حتما روی آ.چهار باشد و فقط با مداد رنگی. کلی هم مصاحبه های کوتاه پخش می کرد از مردم کوچه و خیابان و برنامه هایی که دوست داشته اند در کودکی شان. کلی هم زیر نویس رفت از نظرات مردم درباره برنامه ... ابتکار دلنشینی بود.
***
باز همین دیشب، و باز سر همین الکی کانال عوض کردن ها، دیدم یکی از شبکه های جام جم دارد فیلم "دو فیلم با یک بلیت" را نشان می دهد. من این فیلم را بار اول نوزده یا بیست سال قبل توی سینما دیده بودم. گذشته از این که داستان فیلم و خود فیلم زیادی هم جذاب نیست، ولی نه که سایه ای از گذشته رویش بود، نشستم و تا آخر دیدم اش. به خصوص یکی از صحنه های فیلم را خیلی دوست دارم؛ جایی که افسانه بایگان پشت پنجره ای رو به دریا نشسته و باد پرده را تکان می دهد و آسمان ابری است؛ من تصور کردم که ابری است!
كاش منم ميتونستم ببينم.خانوم رضايي رو خوب يادمه يادش بخير چقدر زود گذشت
پاسخحذفچقدر درگیر گذشته هایمان هستیم . چرا ؟
پاسخحذفراستی چرا تمام چیزهایی که گذشته اند دلنشین و زیبایند؟
آیا چند سال بعد هم به حال این روزهایمان غبطه خواهیم خورد ؟
فرزانه عزیز! فکر می کردم این من و معدودی چون خودم هستند که "فوق"العاده درگیر گذشته ایم ولی وقتی ابراز احساسات بیننده های این برنامه را دیدم متوجه شدم این حس خیلی قوی و همه گیرتر از حرف هاست. نمی دانم شاید یک دلیل اش این است که خیلی ها از وضعیت کنونی خود راضی نیستند و مدام به یاد روزهایی می افتند که لااقلش فکر می کنند این همه ناراضی نبودند.
پاسخحذفمنصفانه نيست بالاي برنامه نوشته +30 ، اما منم همه اينها رو يادم ميادو از ديدنشون لذت مي برم.با مامانم ميشينيم و ميبينيم و لبخند ميزنيم و برادرم هم هي مي گه اينا چي بوده شماها نگاش ميكردين؟!
پاسخحذفسلام . تو که تا همین چند وقت پیش مدعی بودی اصلا برنامه های صدا و سیما را نگاه نمی کنی !!!! کی تا حالا کانال عوض می کنی ؟
پاسخحذفبرای ناشناس: نکته سنجی خوبی کردی. دارم تمرین می کنم بعضی وقتا به بعضی صحنه ها خیره بشم! از صحنه هایی که بوی بد و گوگرد کمتری دارن شروع کرده ام تا برسم مثلا به اخبار بیست و سی که گوگرد خالصه / اگه احساس خطر می کنین همین کارتون ها و فیلم های قدیمی رو هم ممنوع کنین تا کار بیخ پیدا نکرده
پاسخحذفنکته جالب اینه که بعد یا قبل ( دقیق یادم نیست )از گالیور شبکه تهران داشت هادی و هدی پخش می کرد ، همزمان شبکه ۲ هم داشت یه قسمت دیگه از هادی وهدی رو پخش می کرد. این برای اولین بار بود می دیدم دو تا شبکه دارن همزمان یه کارتون رو پخش می کنن
پاسخحذفاونم ۳۰ سال بعد از تولید این کارتون
__
کامنت از گودر