اتفاقات امسال در عرصه سیاسی داخل کشور،
یعنی دقیقا بعد از تدارک بازی «جریان انحرافی»، بیشتر و واضح تر از همیشه نشان داد
که باندهای سیاسی حاکم بر مقدرات کشور (کراهت دارم از «جناح» خواندن شان، که شبیه «بال
پرواز» تصور شوند)، تنها به حریم حرم قدرت خود «رحم» کرده اند و می کنند. حالا که
اوضاع اقتصادی با شتابی پیش بینی نشده رو به وخاومت گذاشته، و حتی سخن از قحطی در
شش ماه آینده به میان آمده(+)، باید که بیشتر حواس مان به آن هایی باشد که بیشتر
به گرسنگی نزدیک شده اند، رحم مان بیشتر شود. از کمک به کمیته امداد نمی گویم که
ماه های مانده به انتخابات سال 88 نشان داد «صدقات» چطور مایه طول عمر
«اصولگرایان»ی می شود که وطن را به این جا رسانده اند. اگر سازمان های خیریه و کمک
رسانی مطمئن و درستکاری، و اگر خانواده آبرومند بی بضاعتی سراغ داریم، به یکدیگر معرفی
کنیم ... نوبت است که «رحم» کنیم، بیشتر از همیشه.
.
.
.
انسان ِ بزرگ...
پاسخحذفsalam.khoda rahm kone!rassi shomaram ke oonvaria tahrim kardan!
پاسخحذفسلام من هنوز امیدوارم که خداوندی که مقلب القلوب است تغییری ایجاد کند نه در دل کافران که امیدی به انها و هدایتشان نیست بلکه با دعای کسانی که خداوند را می خوانند و او خود را ملزم به اجابت می داند. ما گناهکاریم بزرگترین نعمت خداوند و وجه ممیزه انسان و حیوان که همان عقل باشد را تعطیل کرده کلیدش را دادیم به یک نفر که بجای همه تصمیم بگیرد اما او ارحم الراحمین است گر تو با بد بدکنی پس فرق چیست
پاسخحذفسلام من هنوز امیدوارم که خداوندی که مقلب القلوب است تغییری ایجاد کند نه در دل کافران که امیدی به انها و هدایتشان نیست بلکه با دعای کسانی که خداوند را می خوانند و او خود را ملزم به اجابت می داند. ما گناهکاریم بزرگترین نعمت خداوند و وجه ممیزه انسان و حیوان که همان عقل باشد را تعطیل کرده کلیدش را دادیم به یک نفر که بجای همه تصمیم بگیرد اما او ارحم الراحمین است گر تو با بد بدکنی پس فرق چیست
پاسخحذف