دیوانه لیبی

معمر قذافی دشمن اسراییل بود؛ بر عکس حُسنی مبارک. رفیق روزهای تنهایی ما بود در سال های جنگ، اسلحه و کارشناس می فرستاد برای ما؛ بر عکس مبارک. با آمریکا درگیری نظامی مستقیم داشت؛ بر عکس مبارک. یادتان هست کاخ قذافی را جنگنده های آمریکایی بمباران کرده بودند؟ و دختر خوانده اش را کشتند در این بمباران؟ دشمنی تا این حد بود اصلا ... با مقامات عالی رتبه ما ملاقات داشت؛ بر عکس مبارک. یک عالم شیعه ایرانی را دزدیده بود؛ امام موسی صدر را؛ مبارک آدم دزد نبود ولی ... مبارک را مصری ها فرستادند جایی که باید می فرستادند. قذافی را هم فرزندان عمر مختار بیرون کرده اند از هپروت خانه اش؛ با دستان خالی در برابر اسلحه های سنگین جنگی دیوانه لیبی. مردم چه کار دارند مبارک دوست اسراییل بود و قذافی نبود، یکی نوکر غرب بود و دیگری موی دماغ. مردم از تحقیر و ستم خسته اند؛ از زندگی زیر سایه خدایگان کاخ های قاهره و اسکندریه و بنغازی و طرابلس ... 
*
فالاچی  در آن مصاحبه معروفش و با آن سئوال های شاخ در چشمان دیکتاتور لیبی و جواب های متکبرانه دیکتاتور، سر آخر پرسیده بود: شما به خدا اعتقاد دارید؟ قذافی گفته بود: روشن است. البته! چرا چنین سئوالی از من می کنید؟ و فالاچی گفته بود: برای این که فکر می کردم شما خود، خدا هستید

*

کاریکاتور از All kadhum Abed / Iraq - قذافی در هیبت یک دیوانه