اول)
حجت‌الاسلام کریم خان‌محمدی (در مصاحبه با مباحثات): چند سال قبل در سفری که به
عراق داشتم به آیت‌الله شیخ بشیر نجفی گفتم حوزه‌ی علمیه‌ی قم بسیار رشد کرده؛ ما
بیش از سی‌هزار طلبه داریم اما در نجف طبق گزارشی که داریم به‌طور کلی ۱۸۰۰ طلبه
برای درس می‌آیند (البته اکنون خیلی بیشتر شده‌اند و کل روحانیون نجف سه هزار
نفرند) و این خیلی تفاوت دارد. ایشان در پاسخ بنده گفتند: «حوزه‌ی نجف، عمق خود را
از دست نداده است؛ تنها تعداد را از دست داده؛ علم با همان عمق سابق اینجا هست.
شما در قم مدام طلبه گرفتید؛ اما طلبه‌ای که وقتی به اینجا می‌آید و یک متن را به
او می‌دهید، یک سطر آن را هم نمی‌تواند بخواند.» ... یکی از شواهد تنزل جایگاه
روحانیت، کاهش حضور روحانیون در مجلس شورای اسلامی است؛ به‌عنوان یک نهادی که مردم
اعضای آن را انتخاب می‌کنند. حضور روحانیت در مجلس شورای اسلامی از ابتدای انقلاب
تاکنون سیر نزولی داشته است. تعداد زیاد قضات شاخص مناسبی نیست؛ چون اختیار نصب
قضات در دست خودمان است... امروزه برخی روحانیون برای جذب مخاطب به تکنیک‌هایی روی
می‌آورند تا مخاطب را به‌صورت آنی جذب کنند؛ درحالی‌که اگر پیام متناسب با نیاز
نباشد، این تکنیک‌ها نه‌تنها جذب نمی‌‌کنند، بلکه باعث تمسخر می‌شوند. مثلاً چند
طلبه در کنار ساحل سیب را با نخ آویزان می‌کنند
و عده‌ای می‌آیند تا آن‌ها را با دهان بخورند؛ بعد این روحانی می‌گوید من رفتم و
مخاطب جذب کردم. آیا این جذب مخاطب از حیث روحانی بودن است یا معرکه‌گیری؟ اگر یک
نفر یک میمون در آن‌جا می‌آورد بیشتر از شما جذب می‌کرد!
دوم) آیت‌الله
شیخ محمد یزدی: به جوانان حوزه می‌گویم، آینده برای شماست، حکومت برای شماست،
شورای نگهبان و قوه‌قضائیه در اختیار شماست، ارتباط خود را با نظام و مقامات حفظ
کنید.
سوم) کاش
«مقبولیت مردمی» و «سواد»، محل نگرانی اصلی آیت‌الله یزدی بود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر