انقلاب بلشویکی اوایل قرن گذشته با شعار برابری و عدالت و تاکید بر حقوق طبقه کارگر، بر حکومت پادشاهی تزارها در روسیه غلبه کرد و در پی آن اتحاد جماهیر شوروی پشت پرده ای از خون و وحشت و ترور شکل گرفت؛ فقط در دوران استالین بیست میلیون نفر به اتهامات مختلف بازداشت و هفت میلیون نفر در جریان تصفیه ها و اجرای برنامه های انقلابی کشته شدند ... رسوایی اما جای دیگری بود؛ هفتاد و دو سال پس از انقلاب، وقتی نسیم طرح های اصلاح طلبانه گورباچف جراتی نیمه جان به کارگران بخشید، اولین و مهمترین بهانه اعتصاب کارگران معادن ذغال سنگ سیبری "کمبود صابون" بود؛ این که بتوانند بعد از کار طاقت فرسای روزانه سیاهی را از تن و روی خود بشویند! سطح خواسته ها چنین پایین مانده بود ...
*
*
برای مطالعه بیشتر به فصل "انقلاب در زیرزمین" در "آخرین روزهای امپراتوری شوروی / موسسه اطلاعات " مراجعه کنید
درود بر مسافر
پاسخحذفخوش گذشت؟ کاش تهران که بودی خبر می‌دادی شما را می‌دیدم.بالاخره کلبه‌ی کوچکی هست...
اما درمورد این پست یک کمی اختلاف نظر داریم. این خواسته‌ی کارگران(که من قبلا نشنیده بودم و برایم خیلی جالب بود) اگر درست باشد کاملا به حق و درست و طبیعی است و می‌خواهم بگویم هرچیزی که غیر از این بود به نظرم تصنعی و دروغین میامد.ادعاهای بزرگ و خواسته های عظیم برای سعادت بشر و راهنمایی برای ورود به بهشت و از این حرف‌های آنچنانی هیچوقت نتیجه‌ای نداشته. اگر من به دنبال یک رهبر باشم اول برایم مهم است که مشکلات امروزی،این جهانی و روزمره‌ی من قرار است چه بشودو چه برنامه‌ای برای رفع مشکلات من وجود دارد؟.اگر کمبود صابون اولین مشکل این کارگران بوده در این صورت حتما حق داشته‌اند و در این موقعیت عرفان و فلسفه و جامعه شناسی حتما به دردشان نمی‌خورده.
موفق باشید