شاید اگر سایه موشک های آمریکایی از روی همه هواپیماهای ساقط شده رد شده بود، حالا ما دقیقا یادمان بود، در چه روزی و در کجا مسافران هواپیماهای ایرانی با امید پله های هواپیما را بالا رفتند و وقتی به زمین رسیدند، دیگر جان نداشتند؛ متلاشی بودند اصلا. مسافران ایرباسی که بیست و یک سال پیش هواپیمایشان را آمریکا در خلیج فارس سرنگون کرد؛ این شانس را داشتند که هیچ گاه "فراموش" نشوند. این یعنی که جان مردم اصلا اولویت نخست نیست ... می بینید بازی سیاست را؛ همه چیز را می برد زیر سایه پلید خود؟
بايد فرقي باشد بين هواپيماي ايرباس كشورهاي پليد و هواپيماي كشور دوست و عزيز روسيه
پاسخحذفسلام
پاسخحذفجای شما امروز خالی بود اینجا!
خنده دار ترین فراموش نشدگان فکر می‌کنم قضیه‌ی مدرس و جمله‌ی معروف(( یک رای من کو؟)) باشد که سی سال مثل چماق به سرمان کوبیدند.
واقعاً تأسف برانگیزه
پاسخحذفحالا همین روسیه شده دوست جونمون!