کشور به طور جدی در یک مسیر "ویژه و غیرعادی" غلتیده که پیشتر هیچ گاه آن را طی نکرده بود. پرده ها یکی یکی فرو می افتد و همه عریان تر به چشم ظاهر می شوند ... چپ و راست، فضای سیاسی کشور با فتوا و حکم هایی در مشروع یا نامشروع بودن پدیده ها مواجه است که گاه کاملا متضادند. پارادوکس های حکومت دینی بیشتر از هر زمان دیگری خود را نشان می دهد. این روند الزاما به تحکیم پایه های دین سیاسی نمی انجامد ... احمدی نژاد در انتخاب معاون اول خود با فشار بی سابقه ای مواجه شده که مخالفت رهبری عمده آن هاست؛ او یا فقط باید به "مقبولیت رسمی" خود، یعنی همان رأی بیست و پنج میلیونیِ اعلام و تایید شده، دلگرم باشد تا بتواند پایه لرزان "مشروعیت رسمی" انتصاب "مشایی" را به هیچ انگارد یا این که باید باور کنیم احمدی نژاد مشروعیت اش را مدیون "کسی دیگر" می داند؛ همانی که منتجب نیا سال پیش در آن مقاله جنجالی روزنامه اعتماد ملی نوشت؛ یعنی امام زمان ... برخی دور هم جمع می شوند و می گویند "نظر رهبری فصل الخطاب است"، خودِ رهبری و رفسنجانی می گویند "قانون" فصل الخطاب است؛ همه برای ختم ماجرا دنبال حرف آخرند... ریيس سازمان عقيدتي سياسي ارتش گفته: "امروز يكي از دلايل محبوبيت ارتش جمهوري اسلامي ايران در بين مردم اين است كه ارتش از ورود به جريان‌هاي سياسي و دسته‌بندي‌ها خودداري كرده است"؛ این تخطئه نهادهای نظامی سیاست زده است و اعلام بی طرفی ارتش ... نخبگان به خروش و خشم آمده اند؛ حتی برخی از آرام ترین هایشان؛ دکتر ایرج فاضل، پزشک معالج رهبری در واقعه ترور سال شصت و جراح امام در سال 68، که سال ها بود بعد از برکناری از پست وزارت بهداشت هیچ خبری از او به گوش نمی رسید جز در حوزه پزشکی و جراحی، بیانیه در مذمت سرکوب و آمار بالای زندانیان سیاسی می دهد ... از نوام چامسکی که مخالف خوانی هایش با کاخ سفید او را سال ها محبوب صدا و سیما کرده بود تا فشن های ایتالیایی در حمایت از جنبش سبز ایران، "سبز" بر تن و مچ می کنند و مجسمه داوود در فلورانس سبز می شود و این سو، لباس های ورزشی سبز تیم ملی فوتبال بانوان توقیف! ... خاتمی برگزاری رفراندم را باعث "بیمه" شدن نظام عنوان می کند؛ یک تاکید بر سیل و زلزله و تصادف و آتش سوزیِ سیاسی ... مردم صریح تر از گذشته حرف های سیاسی می زنند و جامعه عملا به دو گروه عمده و گاه به شدت متخاصم تقسیم شده ... خبرِ ده ها رخداد بی بدیل و نظیر دیگر؛ از شعار نویسی روی در اتاق احمدی نژاد در دانشگاه علم و صنعت گرفته تا برگشت خوردن کتاب های رمان نویس حامی احمدی نژاد و در زندان ماندن بسیاری از فعالان سیاسی و مطبوعاتی که در پذیرش اصل نظام و انقلاب پای رفتار و گفتارشان لنگیده و باز بازداشت های جدید و جدیدتر؛ این ها همه در دل خود از "ویژه و غیرعادی" بودن شرایط خبر دارند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر