چطور می شود دستگاه های تبلیغاتی و سیاسی ما می توانند درباره همه چیز، از حقوق پایمال شده سرخپوستان کانادا و امریکا گرفته تا اوضاع سیاسی لبنان و فلسطین و عراق و افغانستان و ترکیه و بولیوی و ونزوئلا و نیکاراگوئه و سومالی و مصر و کجا و کجا آشکارا اظهار فضل و نظر کنند ولی هر نوع اظهار نظر سایر دولت ها حتی درباره محکومیت خشونت علیه معترضان خیابانی حمل بر دخالت در امور داخلی می شود؟ دخالت های ایران در اوضاع لبنان و عراق و فلسطین در همین سال های اخیر آن قدر بی تعارف و بی پرده بوده که گاه آدمی شک می کند که نکند برخی آقایان مصدر نشین این سه را داخل استان های ایران می بینند! حق حاکمیت ما اگر باید توسط دیگران محترم شمرده شود، که باید چنین نیز باشد، حق حاکمیت دیگران نیز باید برای ما محترم باشد. رفتارهای چنین دوگانه و متعارض، تفاوت و مرزهایی را که قرار بود بین یک حکومت دین مدار و غیرآن باشد، از بین برده است
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر