خیلی با کسانی که گفته‌اند: «همه چیز از ۸۸ شروع شد» موافقم!
آن سال برای اولین بار "چشم جهان" به شکاف درون ایران و به وسعت نارضایتی باز شد؛ به اعتبار "خیابان".
آن سال یک ادای استتار شده از دید جهانیان، لو رفت!
برای خیلی از ماها در درون ایران البته «همه چیز از ۷۶ شروع شد و از ۸۴ تا ۸۷ نقشه روشن‌تر شد؛ جایی که قرار گذاشته بودند به هر قیمتی "خاتمی" زمین بخورد و بعد، به هر قیمتی "احمدی‌نژاد" زمین نخورد.»
جهان بعد از ۸۸ و آن واکنش خشن به اعتراض به سلامت انتخابات به زیر پوست ایران پی‌برد و به طور جدی متوجه شد آن چه "نقطه قوت" در ایران (انتخابات) جا زده شده، اساساً نقطه ضعف او بوده است!
حالا سارکوزی (رئیس‌جمهوری وقت فرانسه) هم در خاطراتش نوشته که «تظاهرات مسالمت‌آمیز مردم [اعتراضات سال ۸۸] قدرت نارضایتی آنان را نشان داده بود که از زمان انقلاب ۱۹۷۹ تا آن زمان بی‌سابقه بود.»
سال ۸۸ "ناگهان" چشم جهان به شکافی که بزرگ بود و استتار شده، باز شد.
انتخابات سال ۹۶ می‌توانست امید به اصلاح را بازگرداند؛ فضای پیش از ۸۸ را احیا کند که باور به اثر انتخابات، قوی بود؛ به مثابه "روش" اصلاح. اتاق‌های فکر و عمل اما باز اشتباه کردند؛ «قرار گذاشته بودند به هر قیمتی "روحانی" زمین بخورد و بعد، به هر قیمتی "رئیسی" رئیس بشود و زمین هم نخورد.»
این قرارها، "تحمیل" سبک زندگی سیاسی بود.
امید به اصلاح مختومه شد.
قبل از حادثه ۱۳۸۸ هم میگفتن همه چیز از حادثه کوی دانشگاه شروع شد!
پاسخحذفبرای برخی از ۵۷ شروع شد
تحلیل های سیال و بدون پشتوانه غیر علمی همیشه در هوا شناور هستن و قابل اعتماد نیستن و نمیتوان مکتوب بشوند.
قبلا: https://mmoeeni14.blogspot.com/2023/08/blog-post_20.html
حذف