حمیدرضا
جلاییپور، استاد جامعهشناسی در دانشگاه و روزنامهنگار، در یادداشتی در شماره
امروز (سوم آبان 97) روزنامه ایران، به
شرح آنچه با رییسجمهوری در دیدار اخیر با تنی چند از جامعهشناسان در میان گذاشته
پرداخته است.
او
نوشته: «حالا مسئله ایران این است که بخشی از حاکمیت با پشتیبانی امکانات عمومی یک
دولت موازی تشکیل داده و در برابر اصلاحات در جامعه از «انقلاب دائمی» دفاع میکند
و دغدغه اول این دولت موازی مشکلات «ملت-دولت» ایران نیست و از یک سیاست داخلی
کنترلی و از یک سیاست خارجی مبتنی بر دیپلماسی تقابلی، رسالتی، جهانی با قرائت شیعی
پیروی میکند. گرایشی که مدتها است که جامعه ایران را قطبی کرده و روند توسعه پایدار،
همهجانبه ایران را آهسته کرده است. مردم ایران در سال ۹۲ به جناب روحانی (با
شعار تدبیر و امید) رأی دادند تا روحانی مسیر «اصلاحات نهادی» را که در دوره احمدینژاد
تخریب شده بود، ترمیم کند. جناب روحانی در دولت اول خود خصوصاً با برجام در این
جهت گام برداشتند و در سال ۹۶ مردم ایران پنج میلیون بیشتر به ایشان رأی دادند.
اما متأسفانه به نظر میرسد دولت روحانی در دور دوم در برابر طرفداران انقلاب دائمی
و مخالفان «اصلاحات نهادی» اقدام مناسب انجام نداده است. معرفی چهار وزیر اخیر به
مجلس از سوی روحانی نیز معرف این عقبنشینی است.»
او با
اعلام اینکه «[به آقای روحانی] گفتم در 40 انقلاب مهم در جهان (از جمله انقلاب
اسلامی ایران) هیچ کدام از انقلابیون وقوع انقلاب را پیشبینی نمیکردند»، تصیریح
کرده: «همه جوامع مستعد زلزله و انقلابند. مهم این است که اجازه بدهیم اصلاحات
نهادی در حاکمیت و جامعهمدنی ریشه بدواند تا جامعه قادر باشد پیامدهای پرهزینه
زلزلهها را خنثی کند.»
▪️ متن
کامل یادداشت را اینجا بخوانید: +
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر