نمی‌دانم توصیه‌های «سون زو» (یک جنگجو-فیلسوف چینی در دو هزار سال پیش) چقدر معتبر و منطقی است ولی زنده ماندن این توصیه‌ها طی دست‌کم بیست قرن، لابد نشانی از اعتبار آن است.
چند گزاره از توصیه‌های او را به نقل از کتاب «هنر رزم» انتخاب کرده‌ام که مایلم – با توجه به شرایط امروز – آن‌ها را با هم مرور کنیم.
عبارات و جملات داخل کروشه از من است.
**
بهترین ارتش‌سالار:
اول) ارتش‌سالاری که نقشه‌های دشمن را قبل از شکل‌گیری نقش بر آب می کند
دوم) ارتش‌سالاری که اتحادهای شکل گرفته علیه خود را متلاشی می‌کند.
(ر.ک: ص ۱۰)
انسانیت و عدالت، ابزار حکومت درست بر مردم‌اند. وقتی عملکرد دولت درست باشد، مردم با رهبری احساس نزدیکی می‌کنند و حاضرند جان خود را نیز برای آن بدهند. (ص ۱۴)
در متون کهن آمده: «کسی که رفتاری خوش با من دارد رهبر من است، کسی که با من ظالمانه رفتار می‌کند، دشمن من است.» (ص۱۶)
«وقتی واقعا شایسته و کارآمد هستید ناشایست و بی‌کفایت ظاهر شوید تا دشمن به تکاپو نیفتد و خود را آماده نسازد.» (ص۱۶) [غیر از ماجرای کرونایاب مستعان، سپاه همیشه خود را شایسته و کارآمد نشان داده بود]
«جنگجویان پیروز اول برنده می‌شوند و سپس وارد میدان جنگ می‌شوند حال آنکه جنگجویان شکست‌خورده اول وارد جنگ می‌شوند و سپس پیروزی را جست‌وجو می‌کنند.» (ص۱۹) [بدون اطمینان از پیروزی اساسا نباید وارد جنگ شد]
«در جنگ حتی اگر برنده‌اید ادامه دادن آن به مدت طولانی باعث تضعیف نیروهای‌تان و کند شدن تیزی‌های‌تان خواهد شد (...) من شنیده‌ام که یک عملیات نظامی ناشیانه اما سریع بوده باشد اما هرگز عملیاتی ندیده‌ام که ماهرانه باشد و مدت زیادی به طول انجامد. برای هیچ ملتی سودمند نیست که عملیات نظامی را به مدت طولانی ادامه دهد.» (ص ۲۰)
«مردم اساس مملکت هستند؛ غذا خداوندگار مردم است. حاکمان باید به این امر احترام بگذارند و ملاحظه‌کار باشند.» (ص۲۱) [تاکید بر اولویت حیاتی و اساسی تامین معیشت روزانه مردم]
«اگر کشوری کوچک بدون در نظر گرفتن خویش به خود جرئت دهد و با کشوری بزرگ دشمنی کند، اهمیتی ندارد که استحکاماتش تا چه اندازه محکم باشد، سرانجام این ملت چیزی جز اسارت نخواهد بود.» (ص ۲۶) [زیادی واضحه!]
اگر می‌خواهید وانمود به بی‌نظمی کنید تا حریف را فریب دهید، باید قبل از آن نظم کامل داشته باشید (...) اگر می‌خواهید وانمود کنید که ضعیف هستید تا حریف را مغرور سازید، نخست باید بی‌اندازه قوی باشید. (ص ۳۴)
«آن‌ها که بدون معاهده خواهان صلح هستند، توطئه‌گرند.» (ص ۵۵)
«آنان که سخنان‌شان فروتنانه است اما در همان حال تدارک جنگ می‌بینند، قصد پیش‌روی دارند. آنان که سخنان‌شان محکم است و پرخاشگرانه جلو می‌آیند، قصد عقب‌نشینی دارند.» (ص ۵۵) [وقتی ترامپ فروتنانه از عظمت تاریخی ایران می‌گوید، یاد این پاراگراف می‌افتم!]
«وقتی بسیار پاداش می‌دهند، یعنی در بن‌بست هستند. وقتی زیاد تنبیه می‌کنند، یعنی فرسوده شده‌اند.» (ص ۵۶) [به ترتیب یاد ارتش سایبری و مسئله تشدید تنبیه‌ها بابت حجاب اجباری افتاده بودم]
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر