اقدام
رییس سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران در انتشار آگهی تبریک تولد نوه غلامعلی
حداد عادل و ابراز مسرت از انتخاب اسم «خدیجه» برای نورسیده، آنهم در صفحه اول
یکی از گرانترین روزنامههای کشور (همشهری)، چه معنایی میتواند داشته باشد؟
البته
آگهی نه با عنوان رسمی و حقوقی سفارشدهنده، بلکه به اسم حقیقی وی (شهاب مرادی) چاپشده.
خوشبینانه میتوان تصور کرد که هزینه آگهی (که تا ده میلیون تومان برآورد میشود)
توسط سفارشدهنده پرداخت میشود و نه سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران.
از
دیگر سو، سطح دغدغه رییس منصوب قالیباف بر صدر سازمان فرهنگی هنری شهرداری پایتخت
نیز بسیار قابلتأمل است. بازخورد چنین دغدغهای در جامعه بهاحتمالقوی به ضد خود
تبدیل خواهد شد؛ اگر ماجرا دقیقاً همان چیزی باشد که در متن آگهی آمده.
بیاعتنا
به مشکلات عدیده اقتصادی، نامگذاری دختربچهها به اسم خدیجه در بین نیازهای
فرهنگی پایتخت و کشور، در چه رتبهای قرار میگیرد که حجتالاسلام و المسلیمن شهاب
مرادی با شعفی مثال زدنی و با تقدیر علنی و پرهزینه از اقدام خانواده یک رجل
سیاسی، میخواهد آن را به الگوی دیگران تبدیل کند؟
ماری
آنتوانت (آخرین ملکه فرانسه قبل از انقلاب) هم وقتی اعتراض مردم فرانسه را به فقر
و گرسنگی دیده بود، بهواسطه فاصلهای که از حالوروز مردم داشت، پیشنهاد کرده بود
مردم حالا که نان ندارند بخورند، بروند بیسکوییت و کیک بخورند! طبق معمول، سیلِ
انقلاب گردن او را برد!
.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر