سال 66 قطعنامه 598 شورای امنیت صادر شده بود؛
عراق پذیرفته بود و ایران نه. حلقه محاصره تبلیغاتی و نظامی به خصوص از راه دریا علیه
ایران تنگ‌تر می‌شد. آمریکا علیه منافع طرف ایرانی جنگ مستقیما وارد عمل شده بود. شانزده مهرماه سال 66، ناوگروه تحت فرماندهی نادر
مهدوی از بوشهر حركت كرد و در مسیر با نیروهای آمریکایی درگیر شد. یک هلی‌کوپتر آمریکایی
را سرنگون کردند ولی خودشان به اسارت درآمدند.
گفته می‌شود نادر مهدوی را روی همان ناوی که اسیرش کرده بودند، می‌کشند.
حالا مراسم گرفته‌اند و پوستر زده‌اند که «مراسم
بزرگداشت رشادت شهید نادر مهدوی در انهدام نفت‌کش آمریکایی» با سخنرانی عنصر افراطی‌الحالی
به اسم «سردار حاج سعید قاسمی»!
این که هلی‌کوپتر را تبدیل به نفت‌کش کنند، دروغ چندان بزرگی به نظر نمی‌رسد (حتی با در نظر گرفتن همه دروغ‌های نقاشی توی پوستر؛ از نوشته روی شناور آتش‌گرفته تا هیبت‌اش)، اما واقعیت تلخ این است که از قضا همین رشادت شهید مهدوی و سربازانش را تقلیل داده‌اند در حد آنچه از آهن‌آلات منهدم کرده‌اند؛ کاری را که در «واقعیت» انجام داده آن قدر مهم ندانسته‌اند و خواسته‌اند جعل تاریخ کنند؛ نفت‌کش حال بیشتری می‌دهد تا هلی‌کوپتر.
و تا دل‌تان بخواهد در همه این سال‌ها از این خالی‌‌ها،
به اسم شهدا و به کام ذائقه‌های حقیر سیاسی خود، بسته‌اند؛ بی‌اعتنا به
بدشگونی ابزاری که هدف همه آنها را توجیه کرده.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر