پوشش تعداد بیشتری از بانوان ایرانی رفته رفته از استانداردهای مورد تاکید نظام فاصله می‌گیرد و مقابله با این روند چه به روش‌های پلیسی و چه با کارهای به اصطلاح فرهنگی (از جمله در تشبیه بانوان به اصطلاح بد و بی‌حجاب به شکلات و آب‌‌نبات بدون لفاف)، ظاهرا آنچنان بی‌فایده و اثر بوده که اخیرا، برخی مشغول تئوریزه کردن تعرّض به بانوان «بدپوشش» برای غالب کردن جو ترس و رعایت حجاب شده‌اند!
.
این
اما همه داستان نیست؛ با همه سخت‌گیری‌ها علیه اینترنت در کشور که ایران را در
زمره کشورهایی چون چین و کره شمالی و عربستان از مخالفان جدی اینترنت قرار داده،
عضویت در شبکه‌های اجتماعی جهانی نه تنها متوقف نشده بلکه با شدت تمام ادامه دارد.
کمپین آزادی‌های یواشکی در فیسبوک که به تنهایی از تعداد انبوه بانوان ایرانی مخالف
حجاب اجباری خبر داد، به یک واکنش پررنگ‌تر به راهپیمایی در تهران علیه بدحجابی
تبدیل شد و آن را بی‌پاسخ نگذاشت. از دیگر سو و در حالی که پلیس پایتخت مفتخر به بازداشت فوری شش بازیگر
مرد و زن یک شوی کوتاه موسیقی به سبک غربی در تهران می‌شد، موجی علیه این اقدام در
فضای مجازی در مقیاس جهانی در حال شکل‌گیری بود که با آزادی فوری بازداشت‌شدگان،
این موج فروکش کرد. پلیس جمهوری اسلامی
نمی‌توانست از این هنجارشکنی واضح و جسورانه چشم‌پوشی کند، همزمان که احتمالا نمی‌توانست
برخوردی تندتر از آنچه داشت (بازداشت 24 ساعته و اعتراف‌گیری (باورناپذیر!) تلویزیونی) داشته باشد. حضور و رفتار لیلا حاتمی در جشنواره کن نیز با واکنش
عصبی در داخل کشور مواجه شده؛ جمعی زیر عنوان دانشجویان بسیجی از او طرح شکایت
کرده‌اند. این عصبیت‌ها از یک تلاطم بزرگ درونی و از یک شکاف بزرگ فرهنگی –
اجتماعی در داخل کشور خبر می‌دهد (اگر که نخواهیم باور کنیم ناوبری این عصبیت‌ها
برای تحریک و حاشیه‌سازی علیه دولت روحانی است).
.
رئیس
قوه قضاییه در دفاع از ایجاد محدودیت در استفاده از فضای سایبری، از کشیدن سیم‌خاردار
دور باتلاق مثال می‌زند؛ این مثال درستی است ولی مسئله ایران کنونی نه به وجود و
عدم باتلاق، بلکه به سطح نازل اعتماد به صاحبان سیم‌خاردار برمی‌گردد.
.
آنچه
پیش روست یا انفعال کامل در برابر سیل تغییر رفتار اجتماعی مردم است یا اصرار بر
روش‌های تحکم‌آمیز بی‌حاصل گذشته و فعلی، و یا اصلاح روش‌ها در تامین سلامت اخلاقی
جامعه؛ آنچنان که اعتماد عمومی را به خود جلب کند. شاید فوریت دارد که در ابتدا، سرهنگ‌ها
و کبک‌ها عرصه فرهنگ را از وجود خود خالی کنند.
.
.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر