چند روز پیش، نزدیکان پیمان
عارف زیر بغل او را گرفتند تا او را که به دلیل نوشتن این نامه(+)، در توهین به
احمدی نژاد مجرم شناخته و 74 ضربه شلاق زده بودند و حالا به راحتی نمی توانست راه
برود، راه ببرند. صحنه دردناکی بود.
.
این دومین اجرای مجازات شلاق علیه محکومان سیاسی
طی یک ماهه اخیر بود. در نوبت قبل، و البته نه به شدتی که پیمان عارف را شلاق
زدند، سمیه توحیدلو (دانشجوی دکترای جامعه شناسی و وبلاگ نویس سبز) را شلاق زده
بودند. در هر دو مورد، موجی از مخالفت ها با اجرای این احکام به راه افتاد. در
مقابل کسانی هم بودند که خرده گرفتند چرا مدعیان اجرای قانون با اجرای آن مخالف
اند؟
.
ماده 609 قانون مجازات اسلامی
مجازات توهین به " يكي از روساي سه قوه يامعاونان رئيس جمهور يا وزرا يا يكي
از نمايندگان مجلس شوراي اسلامي يا نمايندگان مجلس خبرگان يا اعضاي شوراي نگهبان
يا قضات يا اعضاي ديوان محاسبات يا كاركنان وزارتخانه ها وموسسات و شركتهاي دولتي
و شهرداريها در حال انجام وظيفه" را سه تا شش ماه حبس و يا تا 74 ضربه شلاق و يا پنجاه هزار تا يك ميليون
ريال جزاي نقدي تعیین کرده است(+).
.
اما یک حافظه خیلی معمولی با قدرت بازیابی 15 – 16 ماهه نکته جالبی به دست می دهد! ... اوایل تابستان سال قبل، ۱۳۴ نماینده مجلس به طرحی رای دادند که براساس آن وقف دانشگاه آزاد با حق تصرف مالکانه هیئت امنا و هیئت موسس این دانشگاه مورد تایید قرار گرفته بود.
.
حامیان دولت به شدت خشمگین شدند و در پی آن کسانی که گفته می شد "دانشجو"
"همه جمعیت شان این همه بود" |
"دانشجویان"(؟) بدون ابایی از دوربین ها و مامورها یک کیف چرم را بالا بردند و روی آن با اشاره به تعداد نمایندگان رای داده به طرح، نوشتند: "134 کیف انگلیسی" (پیشتر از تلویزیون سریالی پخش شده بود که پشتیبانی انگلیس از برخی نمایندگان دوره پهلوی را به تصویر کشیده بود. این نمایندگان دانسته و نادانسته در حالی وارد مجلس می شدند که هر کدام کیفی انگلیس در دست داشتند).
.
کاریکاتوری توهین آمیز جلوی دوربین ها گرفتند؛ حتی خیال این که مملکت صاحب دارد را هم به مخیله شان راه ندادند. روی یکی از کاغذهایی که بالای سر برده بودند از لاریجانی، رییس مجلس، به عنوان "لاری جانی" اسم برده شده بود. شعار دادند: "مجلس اشرافیت مایه ننگ ملت"، "نماینده جاهل نمی خواهیم نمی خواهیم"، "خانه ملت ننگ ملت". لاریجانی در جلسه بعدی از این اهانت ها انتقاد کرد و گفت: "این مجلس را متهم به کیف انگلیسی میکنید؟ این مجلس را متهم به بیولایتی و تهدید به تعطیلی میکنید؟ این مجلس خمینی است، این مجلس خامنهای است" ... اندکی بعد، مجلس از مصوبه قبلی خود عدول کرد(+) و ماموریت تجمع کنندگان با موفقیت پایان گرفت، ماده 609 قانون مجازات اسلامی هم به راحتی از یادها رفت (برده شد). توهین کنندگان حامیانی در صدر داشتند که "ناز"شان خریدار داشت و خط قرمزشان، "قانون" نبود؛ همان ها که بدون "کیف" هم مجلس را با خود بردند و نباید بهشان توهین شود ...
.
.
.
اُه چقدر یواش زده!
پاسخحذففکر کردم جلیق بلیقش کرده!
کامنت ها در گودر:
پاسخحذف.
.
آرمان امیری - مصداق جالبترش ماجرای وبلاگ نویسی آقای دانشطلب بود. آنقدر به نمایندگان مجلس فحش داد که وبلاگش فیلتر شد. اما نه تنها هیچ وقت به دلیل فحاشی در وبلاگش محاکمه نشد و شلاق نخورد، بلکه دوستان ارزشی همه طلبکار هم شدند که این چه شیوه برخوردی است که دستگاه فیلترینگ دارد و چرا به دلیل یک اشتباه کوچک!!! وبلاگ یک بسیجی باید فیلتر شود. خلاصه کایت این روزهای مملکت ما حکایت شهروندان درجه یک و همیشه طلبکاری چون دانشطلب است در برابر درجه چندمیهای بیاهمیتی که شلاق میخورند
.
من - بله، کی یادش نیست واقعا؟! ولی اونی که جلوی مجلس اتفاق افتاد خیلی زیاد بازتاب داشت. مطلب دانشطلب در وبلاگ خودش ماند که دو - دو کردن نماینده ها را به عو-عو کردن شبیه کرده بود
.
آرمان امیری - من از نگاه جامعه وبلاگ نویسان عرض کردم. مگر خانم توحیدلو به چه دلیل محکوم شد؟ به دلیل یک یادداشت وبلاگی. اما این تافتگان جدا بافته هرچه میخواهند میگویند و هرکار میخواهند انجام میدهند، آخرش هم زیر لوای ولایت در امان میمانند
نوت در گودر:
پاسخحذف.
.
دانشطلب - شدت بغض مدعی ها نسبت به مخالف طبیعی است، اما اگر قرار به این نحو استدلال (که اسم شایسته اش را نمی آورم) باشد باید تمام معلمانی که در سالهای اصلاحات و بعد از آن در تجمع هایشان شعارهای تندی داده اند و اتفاقا روند اعتراضشان هم برنده شده و بالاخره دولت احمدی نژاد حق و حقوق شان را بالا برده شلاق بخورند! حالا وارد بحث انتخابات 88 نمی شوم چون با این طرز آسمان و ریسمان بافتن سیاسی (و نه حقوقی) شلاق که هیچ، مجازات های خیلی سنگین تری باید برای بعضی از سران سابق نظام مقرر شود (که بعضی ها جرأت حرف زدن ازش را ندارند) خلاصه اگر مردید از خودتان مایه بگذارید، نه از دانشجویان عدالتخواهی که بی توجه به جناح و جناح بندی های سیاسی علیه مصوبه سرمایه داری مجلس شوریدند و موفق هم شدند