نامه دیروز کروبی به وزیر اطلاعات، یک سند ماندگار تاریخی خواهد بود. یاد ندارم کسی از مقامات نظام ماموران امنیتی اسراییل را با ماموران همتای وطنی مقایسه کرده باشد. کروبی نوشته که:"وا اسفا كه اين غم‌‌انگيزتر از آنچه است كه جنايتكاران صهيونيست با مردم مظلوم فلسطين انجام مي‌دهند، چرا كه بنابر آنچه كه در رسانه‌ها مشاهده مي‌كنيم حداقل صهيونيست‌‌های غاصب در برخورد با زنان ملاحظاتي دارند ". پیشتر در جریان بازداشت شادی صدر در روز برگزاری نماز جمعه به امامت رفسنجانی، یکی از همراهان وی اعلام کرده بود که شادی صدر را ماموران امنیتی مرد با وضع بسیار نامناسبی به زور سوار ماشین کردند و بردند.
احمدی نژاد هم مشایی را به عنوان رییس دفتر خود منصوب کرد. جریان اصلا عادی به نظر نمی رسد. انگار حسابی به خودشان مشغول شده اند. همین دیروز کیهان هم، مشایی را یکی از توطئه گران انقلاب مخملی دانسته بود که فقط محل ماموریت اش جای دیگری بوده. زاکانی، فرمانده سابق بسیج دانشجویی دانشگاه تهران و نماینده فعلی تهران در مجلس هم گفته که مشایی ابهامات "امنیتی" دارد. درست است که شیخ الاسلامی در دوره ریاست اش بر دفتر احمدی نژاد در سایه بود و ظهور و بروزی سیاسی نداشت، الّا وقتی در جانبداری از حق رکسانا صابری نامه ای از طرف احمدی نژاد ولی امضای خودش منتشر کرد، ولی الزاما مشایی، شیخ الاسلامی دوم نخواهد بود. احمدی نژاد سوتی بزرگی هم در نامه انتصاب مشایی دارد که می تواند ناشی از عدم تسلط یا لااقل عجله ای غیرعادی باشد. آن جا که از سوم شعبان به عنوان "سالروز میلاد حضرت امام حسین(ع) و یاران باوفایش" یاد می کند در حالی که میلاد یاران امام حسین با میلاد خود امام حسین یکی نیست و این تاریخ "شهادت"شان است که همزمان بوده! با این حال دل کمتر کسی قرص است که اَبرِ "مشایی" به این دلیل هوا نشده که خورشید ناراستی انتخابات دهم و فضای امنیتی کشور به ذهن جامعه کمتر بتابد.
اظهارات امام جمعه همدان هم که خواسته برای عزل و نصب های دولت فتوا صادر نشود خیلی جالب است. چند روز قبل آیت الله العظمی مکارم در رد انتصاب مشایی فتوایی صادر کرده بود. برای اولین بار است که کسی آن هم در ملا عام از مراجع می خواهد چه حکمی بدهند، چه حکمی ندهند، درباره چه چیزی حکم بدهند و درباره چه چیزی نه. تعارض های غریبی سر از زیر خاک بیرون آورده
احمدی نژاد هم مشایی را به عنوان رییس دفتر خود منصوب کرد. جریان اصلا عادی به نظر نمی رسد. انگار حسابی به خودشان مشغول شده اند. همین دیروز کیهان هم، مشایی را یکی از توطئه گران انقلاب مخملی دانسته بود که فقط محل ماموریت اش جای دیگری بوده. زاکانی، فرمانده سابق بسیج دانشجویی دانشگاه تهران و نماینده فعلی تهران در مجلس هم گفته که مشایی ابهامات "امنیتی" دارد. درست است که شیخ الاسلامی در دوره ریاست اش بر دفتر احمدی نژاد در سایه بود و ظهور و بروزی سیاسی نداشت، الّا وقتی در جانبداری از حق رکسانا صابری نامه ای از طرف احمدی نژاد ولی امضای خودش منتشر کرد، ولی الزاما مشایی، شیخ الاسلامی دوم نخواهد بود. احمدی نژاد سوتی بزرگی هم در نامه انتصاب مشایی دارد که می تواند ناشی از عدم تسلط یا لااقل عجله ای غیرعادی باشد. آن جا که از سوم شعبان به عنوان "سالروز میلاد حضرت امام حسین(ع) و یاران باوفایش" یاد می کند در حالی که میلاد یاران امام حسین با میلاد خود امام حسین یکی نیست و این تاریخ "شهادت"شان است که همزمان بوده! با این حال دل کمتر کسی قرص است که اَبرِ "مشایی" به این دلیل هوا نشده که خورشید ناراستی انتخابات دهم و فضای امنیتی کشور به ذهن جامعه کمتر بتابد.
اظهارات امام جمعه همدان هم که خواسته برای عزل و نصب های دولت فتوا صادر نشود خیلی جالب است. چند روز قبل آیت الله العظمی مکارم در رد انتصاب مشایی فتوایی صادر کرده بود. برای اولین بار است که کسی آن هم در ملا عام از مراجع می خواهد چه حکمی بدهند، چه حکمی ندهند، درباره چه چیزی حکم بدهند و درباره چه چیزی نه. تعارض های غریبی سر از زیر خاک بیرون آورده
*
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر